چرا انتخابات آزاد با همه پرسی فرق دارد

برخی از نظريه پردازان سياسی، و نيز سياست پيشه گان همفکرشان، هنگامی که از «انتخابات آزاد» سخن می گويند منظورشان، پيش از آنکه انتخاب رئيس جمهور و نمايندگان مجلس و داوطلبان خدمت در نظاير اين سمت ها، باشد به انجام «رفراندوم» اشاره دارند و معتقدند که، در صورت ايجاد امکان انجام انتخابات آزاد، می توان بسياری از پرسش ها را نيز با مردم در ميان گذاشت و نظر آزادانهء آنها را کسب کرد. يعنی، از «انتخابات» سخن می گويند اما منظورشان «همه پرسی» است و سوء تفاهم نيز از آنجا ناشی می شود که اين دو عمل، در عين اشتراک در شرايط و مقدمات و مؤخرات اجرائی، دو مفهوم و پديدهء کاملاً مختلف اند و نمی توان آنها را با هم يکی دانست، حال آنکه در ادبيات اين کوشندگان سياسی دو مفهوم مذکور بجای هم بکار گرفته می شوند.>>>

انتخابات آزاد: ارائه طريق به آمريکا

جواد خادم

موقعيت کنونی ايران تحت حکومت جمهوری اسلامی و ولايت آقای خامنه ای را شش فعال ملی- مذهبی معروف در نامهء تاريخی اخير خود به دقت تمام توصيف کرده اند: همهء برگ های برنده در دست ائتلاف جهانی به رهبری آمريکاست. نظام در ضعيف ترين وضعيت قرار دارد و معلوم نيست مذاکره در چنين شرايطی چند ترکمن چای ديگر را به سرنوشت ايران پيوند بزند. مقاومت راه بر جنگ را خواهد گشود. جمهوری اسلامی به هر راهی برود به سود آمريکا و ديگر قدرت های جهانی است. در اين دو راهی پر خطر است که گفتمان " انتخابات آزاد" سر بر می کشد و به سرعت به سوی تبديل شدن به " گفتمان غالب راه می برد>>>

قبل از مذاکره با آمریکا، انتخابات آزاد برگزار کنید

نامه سرگشادهء شش تن از فعالان ملی مذهبی به رهبری

در شرایط فعلی، قدرت و پتانسیل دو طرف برای مذاکره مساوی نیست. امریکا می داند که ایران در موضع ضعف تن به مذاکره داده یا خواهد داد و در این موقعیت ضعیف ایران، بیشترین امتیاز را می توان از آن گرفت. بهترین زمان برای مذاکره در دوران اصلاحات بود که کلینتون بسیار تمایل داشت. در آن مقطع ایران در موضع قدرت بود. زیرا آقای خاتمی در یک انتخابات آزاد ـ البته در بین جناح های حاکمیت ـ و دمکراتیک و شفاف با رأی بسیار مناسب به قدرت رسیده بود؛ «گفتگوی تمدن ها» مقابل «برخورد تمدن ها»ی جنگ طلبان امریکا مطرح شده بود. وزیر خارجه امریکا، خانم آلبرایت، و بعد خود کلینتون از کودتای سی و دو، عذرخواهی کرده بودند. آن فرصت از دست رفت...>>>

پرسش سیدعلی خامنه‌ای مبنی بر اینکه «کدام انتخابات در این نظام آزاد نبوده است؟» یک پرسش ایجابی است و «مقام معظم رهبری» آن را مطرح نکرده تا پاسخی از کسی بشنود، ولی این پرسش اتفاقا یک پاسخ واقعی، تاریخی و انکارناپذیر دارد: در نظامی که آزادی وجود ندارد، هیچ انتخاباتی نمی‌تواند آزاد باشد! همه نوآوری جمهوری اسلامی همین است که نوع دیکتاتوری دینی مبتنی بر ابزار دمکراتیک را در آستانه قرن بیست و یکم بر تجربه سیاسی و اجتماعی بشر افزود!>>>

انتخابات آزاد یا گذار مسالمت آمیز! ـ (شاید) راه لهستان؟

پرویز دستمالچی

اگر حکومتگران معمم و مکلای کنونی، همچنان با سلب حق حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش، بخواهند به حاکمیت سرکوبگرانهء خویش ادامه و با رفتار و کردار خویش عملن نشان دهند که برای ملت هیچ راهی دیگری مگر یک انقلاب قهر آمیز با هدف دست یازیدن به دمکراسی و حقوق بشر وجود ندارد، مطمئن باشند که چنین خواهد شد. این تاریخ و تجربهء تمام جوامع در شرق یا غرب است و ایران استثناء نخواهد ماند. زیرا، استفاده از قهر، در نظام تامگرایی که امکان و اجازه اصلاحات اساسی را نمی دهد، حق هر ملتی است؛ قهری که باید تنها یک هدف داشته باشد: گذر از جمهوری اسلامی و استقرار نظامی که در آن اصلاحات بدون اعمال قهر ممکن گردد، همچون تمام جوامع باز و دمکراتیک. انقلابی دمکراتیک، با - یا بی قهر. مسیر سیل و بهمن را موانع سر راه شان تعیین می کنند.>>>

محمود احمدی نژاد، آینه تمام قدی است که چهرهء واقعی نظام ولایت مطلقه فقیه را با همه زشتی ها و زیبایی ها ـ اگر داشته باشد- نشان می دهد؛ چهره ای بدون آن بزک و مشاطه گری که درگذشته افرادی چون هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی با ترفند بازی و شیادی و عوامفریبی نمایندگی کردند و به هدف خود در زمینه بقای نظام نیز دست یافتند. محمود احمدی نژاد همان چهره را بدون بزک نشان می دهد: ناکارآمدی، یاوه گویی، ابتلا به توهم و خود شیفتگی.>>>

کتاب «آلترناتيو»

بقلم اسماعيل نوری علا

بر روی اينترنت منتشر شد>>>