رمز توانمند شدن اپوزيسيون و برپاداشت آزادی در اين است که ايرانيان ناخرسند و هوادار دموکراسی هر چه بیشتر انجمن کنند و گرد هم آيند. روشن است که با تعريفی که شرح اش رفت چنين انجمنی به معنی پيوستن به هيچ حزب و دسته ای نيست. انجمن برای برآوردن عمومی ترين خواست جنبش است: «دموکراسی و حاکميت مردم». هر کس می تواند خارج از انجمن برنامهء خود را در گروه و سازمان خويش پيش گيرد... تا دموکراسی نيست همهء آزادی خواهان می بايستی انجمن کنند و آن را برپا سازند. درنگ بلند آهنگ بر سر ريزه کاری های نظری و عملی در اين گام، بی فايده و بلکه نابخردانه است... امروز آزادی خواهان در دموکراسی نيستند و بلکه در پی برپايی آن اند. در چنين شرايطی، انجمن و همکاری ميان ايشان برای برپاداشت دموکراسی بر رقابت ميان ديدگاه های شان اولويت دارد. بزنگاه جنبش و مسئوليت تاريخی جنبش آزادی خواهی در همين جاست. اگر کسی جانمايهء دموکراسی را در روزگار مبارزه برای بر پا داشت آن پيشه نسازد، چگونه می توان به پيمان و پاسداشت دموکراسی از سوی او باور داشت؟>>>

بازجو: ببین بندهء خدا، بگذار حرف آخرم را همین اول به تو بگویم: این دستگاه موی دماغ نمی خواهد.. دوست ندارد آدمای یک لاقبایی مثل تو چوب لای چرخش بگذارند. اگر می خورد به تو چه؟ اگر می برد به تو چه؟...

زندانی: نفس هزار فامیل فساد می آورد. یک وزیر را می بینید نشسته بر سر یک وزارتخانه و همه بستگان و آشنایانش را در اطراف خودش آرایش داده . دوست من، امروز ما ممکن است سپری شود اما فرزندان ما و شما ما را نخواهند بخشید. ما از گلوی تک تک بچه های بدنیا نیامده  خود می بریم  و می ریزیم به جیب خودمان. این یعنی ظلم. یعنی بلایی که در کمین ماست.>>>

مشکل ریشه ای تک روی ها، چینش گناه ها، کوتاهی افراد، و ناتوانی شان در برداشتن بار از منزل به کمک هم، تنها در شناخت موضع و صف بندی ها حل نمی شود. آنچه می باید پديد آيد قوام باورها برای دستیابی به انعطاف مواضع است. گام های سنگین، و واژه های تند، و مقصر تراشی، و خود موجه بینی، سال هاست ما را از سبک رفتار بودن و سبک خیز شدن بازداشته اند. و این نوشتار به میان منشوری می رود با سه دیوارهء کهن و قدیم، و به سه دشواری که در فرهنگ ایرانی جای گرفته اند و از بسیاری از چشم ها پنهانند، می نگرد، و امید به روزی دارد که این دیواره ها شکسته شوند.>>>

بعد از انتخابات خرداد 88 تمام دشنام‌ها عليه اصلاح‌ طلبان بود. مي‌گفتند اصلاح ‌طلبان با سازمان سيا و بنياد سوروس همكاري مي‌كنند و دنبال كودتا بودند و از اين نوع اتهامات. ولي بعد از اينكه اصلاح ‌طلبان قلع و قمع شدند كم‌كم ماشين كينه شروع كرد در بين اصول گرايان به حركت درآمدن. در همين يك ماه اخير اصول گرايان يكديگر را متهم به فساد اقتصادي و دست داشتن در اختلاس كردند. يك نمونهء ساده آن همين مشكل اقتصادي است كه به‌وجود آمده است... يعني تا ديروز اصول گرايان اصلاح‌ طلبان را متهم به ارتباط ‌گيري با بيگانه مي‌كردند ولي الان خودشان را متهم مي‌كنند كه با غرب در ارتباط هستند. به همين دليل مي‌گويم جامعهء ما جامعهء بيماري است و به همين خاطر معتقدم آنچه كه امروز ما به آن نيازمنديم نه يك رييس ‌جمهور اصلاح‌ طلب است و نه يك رييس‌جمهور اصولگرا. اتفاقاً ما به رييس‌جمهوري نياز داريم كه آشتي ملي و ائتلاف را در جامعه به‌وجود بياورد.>>>

انقلاب مشروطه ظاهري ليبرالي دارد و اگر به آرا و نظريه‌هاي مشروطه خواهان هم توجه كنيم، تلاشي است براي مشروطه كردن قدرت خودكامه، جدا كردن ساخت دولت از ساخت جامعه، تلاش براي افزايش امنيت و مالكيت و حقوق فردي و… اما واقعيت اين است كه اگرچه انديشه مشروطه يك انديشه ليبرالي است، اما در ذات آن تلاشي است براي ايجاد حكومتي مدرن به معني متمركز كردن آن. دولتي كه بتواند منابع قدرت را تجميع كند، بتواند بافت ملوك ‌الطوايفي را كه مبتني بر تكثر گروه‌هاي مختلف است جمع كند. به همين خاطر است كه دولت مشروطه و آن 15- 10 سال بعد از آن‌كه همراه است با آزادي‌هاي سياسي، آزادي مطبوعات و انتخابات و غيره خيلي سرانجامي ندارد چون آن گذار اوليه كه در غرب انجام شده در اينجا انجام نشده. ما پيش از اينكه وارد فضاي دولت مطلقه مي‌شويم، وارد فضاي دولت مشروطه شديم.>>>

مدت هاست در نظر داشته ام در رابطه با «پروژهء وحدت چپ دموکرات» بنویسم، ولی مانند بسیاری دیگر، خودداری کرده و منتظر مانده ام. منتظر بوده ام تا هیات مسئول، راه گفتگو را باز کند. نخواسته ام پیش دستی من به اختلالی در کار مشترک و اعلام مشترک این پروژه منجر شود. این هیات قرار بوده است با توافق، فراخوانی را منتشر کند تا راه گفتگوهای وحدت میان سه سازمان («اتحاد فدائیان»، «اکثریت» و «شورای موقت») بهمراه دیگر نیروها و فعالین منفرد چپ علاقمند به این پروژه باز شود. انتظارها هنوز ادامه دارد و باز هم انتشار این فراخوان به عقب افتاده است. وقت آن رسیده است که در این باره نکاتی را در میان گذارم در مورد خطر شکاف در چپ دموکرات.>>>