فهرست مقالات    |   صفحات اول   |   دربارهء سکولاريسم نو    |   دربارهء نشريهء ما |    تماس    |   جستجو    |    فيلترشکن    English Section  

جمعه گردی ها    |    گفتگوهای اختصاصی  |   عکس و کاريکاتور  |   عکس و مکث  |  کوتاه و گويا

پيوندها

مطالب روزهای قبل

سال پنجم ـ  شماره 1089 ـ  جمعه 18 آذر 1390 ـ  9 دسامبر 2011

سايت شبکهء سکولارهای سبز>>>

دو کتاب از

اسماعيل نوری علا

مبانی سکولاريسم نو

سکولاريسم نو برای ايران

نحوهء سفارش و خريد >>>

پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>

اعلاميهء جهانی حقوق بشر>>>

و پيوند به يک ويدئو>>>

اعلاميه ها

و ميثاق های بين المللی

حقوق خود را بيشتر بدانيد

گزيده هائی از

سخنان خمينی

رنگين کمان

برای آزادی، دموکراسی،

جمهوری و لائيسيته

===========

خبرنامهء گويا

==========

مردانی نيوز

==========

دانشجو نيوز

==========

آژانس خبری کورش

===========

نيلگون

===========

آسمان ديلی نيوز

===========

رضا پهلوی

===========

مقالات سياسی

===========

ايرانسکوپ

===========

پارس ديلی نيوز

===========

خواندنیها

===========

اصغر آقا

===========

الفبا

=============

اخبار روز

===========

گفتگو

============

هزل (وبلاگ حميدرضا رحيمی)

===========

تريبون ايران

===========

تغيير برای برابری

===========

شبکه سراسری

همکاری زنان ايرانی

===========

شبکه همبستگی

 با مبارزات زنان ايران

درس هایی‌ بعد از 16 آذر ها

فرهنگ قاسمی

باز یابی و باز خوانی  اپوزیسیون ایرانی

سیروس ملکوتی

يک فرصت طلائی از دست رفتنی

م. سیرانی

اسلامگرایی… و بهار عرب

مصطفی الفقی

مترجم: محمد حسن فلاحیه

خاورمیانه در آستانهء سقوط

به ورطهء واپسگرایی

مهران اميراحمدی

آقای احمدی‌نژاد! با این ماشین؛ به هیچ‌کجا نمی‌توان رسید!

فرهاد جعفری

ما هم آن جا بوديم!

ايراندخت دل آگاه

سکولاریسم در جنوب شهر!

جدایی کاملِ لات و لوت ها از سیاست!

محمّد هادی-آمریکا

يک نامهء عاشورائی به امام حسين!

ف.م.سخن

اعلاميه بمناسبت سالگرد شانزدهم آذر،

 يادگاری از جنبش دانشجوئی

شبکهء جهانی سکولارهای سبز ايران

 برای آزادی و دموکراسی

وقت فراموشی نيست

شانرده آذر و جوانی که حق با اوست

شکوه ميرزادگی

عکس ملکه و دیوار انزوا

سیبستان

سوالاتی پیرامون استفاده مجدد از پروژهء « تسخیر» سفارت

شهرام فريدونی

«سناریو» و چند دسته گل ديگر

حمیدرضا رحیمی

دفاع ازآزادی بیان دربزنگاه تاریخی اکنون

بیانیهء جمعی ازشاعران، نویسندگان

و کوشندگان سیاسی

نامه ای از ايران

م. الف ـ شيراز

دستور ساواک برای توقیف آثار کسروی برای جلب رضايت روحانيت

در کتاب «مطبوعات عصر پهلوی»

لحظهء خدمت و خيانت

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

هیولایی که «همه با هم» آفریدیم: حکومت فداییان اسلام!

الاهه بقراط

نویسنده مقتول آذربایجانی هنوز هم مقاله می‌نویسد

رناد منشو (از باکو)

سکوت بدفرجام

پرویز دستمالچی

صدور فتوای مهدور الدم بودن

فاقد مستند قرآنی است!

گزارش بی.بی.سی از واکنش محسن کدیور

تابستان شصت و هفت،

پرونده‌ای‌ست هنوز ناگشوده

مهدی اصلانی

در ستایش آزادی اندیشه و نکوهش ِ سرکوبگران آن!

علی میرفطروس

گزارش کنفرانس روحانیت شیعه در چشم انداز تحولات ایران

گزارش دریافتی اخبار روز

توده ای های جدید

محمد برقعی

دو تبريک نامتجانس!

ف.م. سخن

تبريک به مناسبت

پنجمين سال انتشار سکولاريسم نو

و تبریک و تهنیت به مناسبت

اجرای حکم ارتداد رافق تقی‌اف

بوی جنگ به مشام می رسد؟

شهرام فريدونی

از جنبش دانشجوئی انتظار می‌رود

شورای هماهنگی را هماهنگ کند!

از طنزنوشته های عليرضا رضائی

دو چهره و دو نوع حقوق بشر

مسعود نقره کار

مردم سقوط رژيم را می‌خواهند

مجيد محمدی

انجام کار ناتمام!

شهباز نخعی

تراژدی در خدمت انقلاب

امین حصوری

نگاهی به نامه محمد نوری زاد و چند نکته

مهدی رود

تبریک به نوری علا و همراهان

برای سالگرد انتشار «سکولاریسم نو»

يادداشتی از شکوه ميرزادگی>>>

وقت فراموشی نيست

زنان مراکش و پیروزی اسلامیست ها: برنده اند یا بازنده؟

شکوه ميرزادگی

معمای جنگ و بضاعت فرهنگی ما

ویکتوریا آزاد

من نه جنگ می خواهم و نه جمهوری اسلامی!

اختر قاسمی

نقدی بر این روند گفتمان مجازی جنگ

سیروس ملکوتی

اندر طايفه‌ء پريشانانِ ناپشيمان

رامين پرهام

چرا هنوز حکومت اسلامی نمایندهء

ما ایرانیان است؟

محمد زمانی

بدیع گفتن یا بدیع بودن!

محسن ذاکری

از تنگهء هرمز

تا نفس تنگی حکومت اسلامی

بهرام خراسانی

نظافت اصلی با حل المسائل سیار...

و بقيهء قضايا

حمیدرضا رحیمی

قطعنامهء روز جهانی

حذف خشونت عليه زنان>>>

مدل ترکيه و آيندهء ايران

نامه نگاری های آقای دکتر ابراهيم يزدی، و سخن پراکنی های اعضاء به خارج آمدهء تشکيلات «ملی ـ مذهبی ها» و «نهضت آزادی چی ها» نشان از آن دارد که اين گروه از اسلاميست های وطنی به اين نتيجه رسيده اند که «بهار عربی» و حرکت آن به سوی «مدل ترکيه» بهترين فرصت را برای آنان فراهم آورده است تا تشابهات حکومت مورد نظر خود برای ايران را با حکومت ترکيه نشان داده و به خويشتن اينگونه وعده دهند که قطار کل جوامع اسلامی، و از جمله ايران، حرکت خود را بر روی ريل «مدل ترکيه» آغاز کرده است و می توان اميدوار بود که آقايان آيت الله ها و فقهای اعلام ايرانی نيز بزودی جايگاه خود را تحويل اصلاح طلبان داده و اين امکان را فراهم آورند که اين دستهء اخير بتوانند اقتباس ايرانی خود از مدل ترکيه را پياده نموده و غائلهء سياسی کشور را بخوبی و خوشی به پايان رسانند.>>>

(پيوند به آرشيو جمعه گردی ها)

اگر آن حمله را جمهوری اسلامی شروع کرد چی؟!

اگر جنگی در ایران در گیرد، مسبب آن  رژیم جمهوری اسلامی است. تنها نیرویی هم که می‌تواند از آن جلوگیری کند، کسی جز این رژیم نیست. مسبب یک جنگ احتمالی بودن اما به این معنی نیست که آغازکننده آن نیز جمهوری اسلامی باشد. ولی اگر بود چی؟! آیا آنگاه محاسبات کسانی که درباره  موافقت و مخالفت با حمله نظامی داد سخن داده‌اند، با این فرض که این جنگ از سوی کشورهای دیگر خواهد بود، بر هم نخواهد خورد؟! آیا اساسا شروع یک جنگ از سوی رژیم حاکم بر ایران محتمل است؟ بله، هست!>>>

حیف و صد حیف!

گذشت یک سال از آغازاجرای طرح موسوم به "هدفمندکردن یارانه ها" فرصت مناسبی برای ارزیابی آن و بررسی جنبه های مثبت و منفی اش است. کمتر کارشناس و صاحب نظری است که با اساس آنچه که در حکومت آخوندی "هدفمندکردن یارانه ها" نام گرفته، یعنی اصل ضرورت حذف تدریجی پرداخت یارانه به کالاهای اساسی و حامل های انرژی، که منابع ثروت کشور را به زیان نسل های آینده هدر می دهد و از بین می برد، مخالفت اصولی داشته باشد. آنچه که پیش از تصویب قانون هدفمندکردن یارانه ها و آغاز اجرای آن موجب برانگیختن انتقادها و مخالفت های بسیاری از کارشناسان اقتصادی شد و دولت محمود احمدی نژاد، بنا بر روال معمول حکومت آخوندی آنها را عناد و دشمنی وانمود کرد، شیوهء اجرای این طرح و هشدار در مورد عواقب و عوارض منفی آن بود.>>>

ضرورت تاریخی تشکیل (ایجاد) «شورای ملی»

محمد حسین صدیق یزدچی

فردای ایران بسیار تیره ومبهم است. نسل های آینده درمعرض خطر های جدّی هستند.لذا برتعهد تمام ایرانیان مسئول وآگاه است که آیندهء کشور وخانهء امن خود وآیندهء فرزندان خود را نجات دهند.همگان در مقابل نسلهای جوان وفرزندان خود وسرنوشت آنان مسئولیتی سنگین را باید که برعهده بشناسند. حال به توجه به آنچه که یا د کردم و همگان بیش و کم ابعا د آنرا می شناسند، باید به نحو جّدی ومسئولانه به عمل پرداخت. برای ایرانیان در گذر از این هیولای مخوف استبداد دینی هیچ امکان دیگری به جز ارادهء جمعی ملت ایران برای رهایی وجود ندارد. هیچ قدرت دیگری بجز خواست جمعی والبته متحد ملت ایران برای رسیدن به آزادی، در هیچ شرایطی رهایی وآزادی ودموکراسی را برای ما به ارمغان نخواهد آورد.>>>

پیش‌نویس سند مطالعاتی تشکیل کنگره ملی

کارگروه پژوهشی کنگره ملی ایران در سايت «چراغ آزادی»

توضيح سايت چراغ آزادی: «کار گروه پژوهشی کنگره ملی ایران» جمعی در حال شکل‌گیری است که، همان گونه که از نامش پیدا است، فارغ از جهت ‌گیری سیاسی خاصی، در پی بررسی و شفاف‌سازی راهکار تشکیل کنگره ملی، بازخوانی تجربیات ایران و دیگر کشورها در این زمینه، چرایی شکست نمونه‌های ایرانی گروه‌های چتری اپوزیسیون و نظر سنجی از نخبگان سیاسی به روش‌های معتبر علمی است. آغاز پژوهش کار گروه به بهانه طرح مباحث مربوط به تشکیل کنگره ملی در فضای سیاسی ایران است و هر چند کار گروه نظر مثبتی نسبت به کلیت این طرح دارد، نتیجه تحقیق خود را در اختیار رسانه‌ها و افکار عمومی قرار می دهد تا از این رهگذر فارغ از موفقیت یا شکست طرح فعلی حاصل پژوهش برای نمونه های مشابه احتمالی در آینده به کار رود.>>> 

توضیحی پیرامون اعلامیهء دبیران پیشین کنفدراسیون جهانی دانشجویان

محمد برقعی

مقالهء من، "توده ای های جدید"، سبب رنجش خاطر  جمعی از نام آوران کنفدراسیون جهانی دانشجویان  ایران شده.است. از این روی توضیحی چندلازم است. این که این جمع  قابل ملاحظه از فعالان سیاسی به نام، مطلب مرا خوانده بودند باعث شادی و غرور من شد. اما جای تاسف است که این عزیزان با کج خوانی نوشته ام خاطر زود رنج شان  آزرده شده و از سر بی انصافی مرا با چنین لحن تندی به شدت عتاب کرده اند. همان گونه که در مقاله آمده، برای رد نظر کسانی که امروز گرفتن کمک مالی از دول و نهاد های سیاسی بیگانه را درست و لازم می دانند، به چند مورد اشاره کرده ام و گفته ام که آنان بدون نیاز به این کمک ها قادر به مبارزات وسیع و طولانی مدت شده بودند و کنفدراسیون جهانی دانشجویان را  به عنوان یک نمونه بارز این استقلال ذکر کرده بودم. اما گویی بجای آنکه بگویم آنان اصلاً و ابداً کمکی نگرفته اند این مطلق را شکسته و گفته ام به "ندرت کمک گرفته اند.">>> 

آقای سروش "استقلال قضایی اسلامی " چیست؟

حسن مکارمی

اين مطلب پاسخ کوتاهی است به مقالهء آقای عبدالکریم سروش با عنوان: "قلب و قالب مردمسالاری" در تارنمای گویا، به تاریخ  جمعه ۱۱  آذر۱۳۹۰ ( ۲ دسامبر ). ایشان نوشته اند: «آن ها که به اسلامی کردن حکومت و اجرای شریعت می‌‌اندیشند و از لیبرالیسم و سکولاریسم، هیولایی ساخته اند، بدانند که استقلال قضا از محکمات و مسلمات احکام فقهی‌ است و ربطی‌ به لیبرالیسم و سکولاریسم ندارد و اهتمام ورزیدن به آن هم خدا پسندانه است هم انسان پسندانه، هم حسن عاقبت دنیوی دارد هم حسن مثوبت اخروی». و جان کلام هم همین جاست: کاربرد مفهوم "استقلال قضای اسلامی" و عمده کردن آن در مقابل ماهیت و زیر بنای قوانین حقوقی اسلامی. >>>

آرشيو>>>

© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630