پيشگفتار: ما همگی در یکی از مهترین و حساس ترین لحظه های تاریخ نشسته ایم. در این لحظه ها، هر آن چه در دور و بر ما می گذرد، حتی حوادثی که ممکن است به نظر کوچک بیایند، نه تنها بر زندگی تک تک مردمان سرزمین مان، و برآن  آب و خاک و گیاه و جانداری که در سرزمین مان قرار دارند اثر می گذارد، بلکه متوجه کل بشریتی می شود که اکنون در زمانه ی والایی حقوق بشر زندگی می کند. بی توجهی نسبت به هر کدام از این لحظه ها، بی خیالی نسبت به سرنوشت بخشی از بشریت است. ثبت این لحظه های تاریخی ـ به هر زبان و از هر نگاه ـ می تواند کمکی باشد به حافظه ی ملی ما. من نیز به عنوان یک نویسنده سعی می کنم سهم کوچکی در این ثبت کردن ها داشته باشم زیرا باور دارم که: «وقت فراموشی نیست / زمین اکنون فقط به حافظه ما باور دارد».

يادداشت اول: اشاره ی روشنی به آزادی

دیروز میلیون ها پرچم ملی آمریکا، و هزاران هزار بنرهای رنگین، با شعارها و گفته هایی از عشق و همبستگی مردم آمریکا به کشورشان در کوچه و خیابان و آسمان آمریکا موج می زد و نشان از  گرامیداشت یاد 3000 هزار زن و مردی را داشت که ده سال پيش در چنین روزی قربانی تروریسم شدند.>>>

من هیچ وقت نگفتم که من طرفدار حکومت سکولار هستم

مچتبی واحدی

بی.بی.سی: شما می گویید که شما طرفدار یک نظام سکولار هستم، دلیل شما هم این است که چون برداشت های متعددی از دین می شود درنتیجه دخالت دین در حکومتداری را قبول ندارید. اگر یک برداشت منسجم و یکدستی از دین باشد آن وقت قبول دارید که دین در حکومت دخالت بکند؟

مجتبی واحدی: اجازه بدهید که من همان عبارت هایی که خودم به کار بردم را گفته باشم. من هیچ وقت نگفتم که من طرفدار حکومت سکولار هستم. اما حکومت با معنای فعلی اش را نفی کردم. به صراحت گفتم نه امروز از ابتدای انقلاب تفاسیر مختلفی از دین عرضه شده است، و در هیچ دوره ای تفسیر منسجمی از بسیاری از احکام اجتماعی وجود نداشته است، و حتی احکام شخصی و فردی. ما اگر بخواهیم مبنا را بر این فرض نزدیک به محال بگذاریم بحث ما به انحراف می رود.

اما آنچه که امروز به واقعیت در کشور وجود دارد، من سوال کردم آقای خامنه ای چند سال پیش آمده است و در جلوی دوربین های تلویزیون گفته است که هیچ کس برای من هاشمی نمی شود، همان آقای هاشمی 10 سال درمورد عدالت اجتماعی صحبت می کرده است، امروز در حکومت همین آقای خامنه ای آقای هاشمی بعنوان ضد عدالت ترین رئیس دولت کشور مطرح می شود. در مورد احکام شرعی هم همین طور است. در مورد بسیار از احکام، حتی احکام عبادات انفرادی، دیدگاه آقای خامنه ای با آقای مصباح یزدی با آقای دستغیب شیرازی با آقای آیت الله خمینی متفاوت است.

من چون نمونه های متعددی داریم که چه در مسائل اجتماعی و چه در مسائل فرهنگی و چه در مسائل سیاسی و چه در مسائل مذهبی، دیدگاه ها بسیار متفاوت است، اصلا این را یک فرض غیرقابل تحقق می دانم و به همین جهت روی آن فکر نمی کنم. این نوع حکومت چون مشخص نیست قرار است کدام قرائت از دین بر آن حاکم باشد، به نظر من امکان پذیر نیست و نباید دنبال آن هم برویم.>>>

چه ثروتی بالاتر از «نفت» که یازده اقلیم از سیزده شرایط آب و هوایی شناخته شده در جهان را می‌توان در ایران یافت! گویی بس نیست که مردم این کشور تاوان دوران تباهی را بپردازند که بر آن حاکم شده است. آب و خاک نیز بار این تباهی را بر دوش می‌کشند. حرص و آز سیاسی و اقتصادی و توهم اقتدار و سلطه بیش از آن دستگاه فاسد جمهوری اسلامی و گروه‌های  مافیایی آن را فرا گرفته است که اندکی به آنچه بیندیشند که بدون آن، وجود حقیر و ناچیز آنان نیز محلی از اعراب نخواهد داشت: محیط زیست!>>>

به باور من، تنها راه فراهم سازی زمینهء فعالیت برای همهء طیف های سیاسی و ایجاد فرصت برای مشارکت آنها در سیاستگزاری و ادارهء کشور، برپایی یک «دولت موقت» است؛ دولتی که باید بر پایهء خرسند سازی همهء این طیف های رنگارنگ، و بر پایهء یک ساختار پیشرو و جهان پسند، با رعایت منشور سازمان ملل متحد، بیاینهء جهانی حقوق بشر و با هدف عضویت در خانوادهء کشورهای مردم سالار و پیشرفته، تشکیل شود... دولت موقت باید توسط چهره های شناخته شده و هوشمند سیاسی معتقد به دموکراسی برگزیده شوند؛ کسانی که به آزادی عقیده و ناآمیختگی دین با ساختار قدرت باور داشته باشند و از محبوبیت و احترام در میان مردم کشور برخوردار باشند.>>>

این نامه طنز زاییدهء ذهن یک طنزپرداز نیست؛ مطلبی است که گروهی ریش سفید با تجربهء اصلاح طلب معلوم نیست به چه دلیل به جای خطاب به مقام معظم رهبری، به رییس مجلس خبرگان نوشته اند! آیا با این تغییر خطاب خواسته اند بگویند که با مقام عظمای ولایت قهر هستند و با او حرف نمی زنند؟! امّا، نویسندگان نامه اگر انتظار دریافت پاسخی از رییس مجلس خبرگان داشته اند، می توانند به این گفته های او در اجلاس افتتاحیه مجلس خبرگان بسنده کنند: «برخی خواستار تفکیک دین و روحانیت از سیاست هستند و این حرفی که در دنیای امروز باب شده، صحیح نیست» و «نظام اسلامی که توسط آیت الله خمینی و روحانیت شکل گرفت، نظامی است مبتنی بر ولایت عامه فقیه... و امکان ندارد که یک نظام دینی بدون ولایت برقرارشود».>>> 

افراد و یا گروه هایی از کنشگران سیاسی در برون مرز، که در درازای این سه دهه نتوانسته اند، با بهره گیری از فضای آزاد و دموکراتیک خارج از ایران، خود را متحول و از «مخالف بودن» به «آپوزیسیون رژیم» ارتقا دهند، همیشه با هدف پیشبرد پروژهء "دموکراسی"، از تشویق مردم به هواداری از یک مهرهء سیاسی جناحی رژیم ، و یا آن دیگری کوتاهی ننموده اند و خط مماشات با رژیم را تقویت و به پیش برده اند! و هم اکنون نيز مشاهده می کنیم که، در این برش تاریخی از مبارزات مردمان ایران برای آزادی، دموکراسی و حق طلبی، این طیف از مخالفین، شعار و کمپین "انتخابات آزاد" را بعنوان یک   خواست محوری و استراتژیک برای رسیدن به "دموکراسی" ارائه می دهند! در این نوشتار به ارزیابی این پروژه "انتخابات آزاد" و مماشات پرداخته می شود.>>> 

ما به شما رأی نمی دهيم اگر...

از: شکوه ميرزادگی>>>