 |
|
|
پيشگفتار:
بخش سوم ـ ترکيه در آستانهء ورود به جهان نو
نوشتۀ «آندرو مانگو»
ترجمهء اختصاصی برای سکولاريسم نو
روند توسعه نه تنها مردم ترکيه بلکه چهرهM خود اين کشور را نسبت به دوران آتاتورک به کلی تغيیر داده است. شهرها، به ضرر مناطق روستايي، توسعه يافته اند. در سال 1940، يعنی دو سال پس از مرگ آتاتورک، تنها يک چهارم از جمعيت 21 ميليونی اين کشور در شهرها زندگی می کردند و بقيه روستايي بودند. حال آن که در سال 2000 دو سوم از جمعيت 68 ميليونی ترکيه در شهرها زندگی می کردند. اکنون هم يک چهارم جمعيت اين کشور در منطقهء مرمره ساکن اند که شامل شهرهای استانبول (با حدود 9 ميليون جمعيت) و بورسا (با بيش از يک ميليون) می شود. يک چهارم