آرشيو  |  خانه  |   فهرست همهء مطالب به ترتيب نام نويسنده يا موضوع   |   پيوند به تقويم 1387  |   تماس    جستجو در سايت   |   English Section

 

سال دوم ـ شماره 499 ـ يک شنبه 30 فروردين 1388 ـ  19 آوريل 2009

ويژهء سالگرد آبگيری سد سيوند

=======================================================

بنای يادبود يک بی خردی بزرگ

بيانيه کميته بين المللی نجات پاسارگاد

به مناسبت سالگشت آبگيری سد سيوند

 سد سيوند يکی از بناهائی ست که اگرچه با عنوان «يادبود» ساخته نشده اما بی شک يادبود يکی از بيدادگری های فرهنگی تاريخ معاصر ما خواهد بود. اکنون دو سال از سی ام فروردين 86 می گذرد، روزی که دولت آقای احمدی نژاد به همراهی معاون و رييس سازمان ميراث فرهنگی اش، بدون توجه به هشدارهای مستند کارشناسان در مورد لطمه ها و زيان های آبگيری نابخردانه سد سيوند، و بی اعتنا به مخالفت هزاران هزار مردم فرهنگ دوست در سراسر جهان، و هشدار حقوقدان ها، دست به عملی غير اصولی، غير ملی، و غير فرهنگی زد. 

=====================================================

جنبش ملی پاسارگاد و پاسداشت ميراث ملی ايرانيان

شاهين سپنتا

از نخستین روزها که گزارش هایی درباره ساخت و احتمال آبگیری سد سیوند منتشر شد تا امروز که دو سال از انتشار خبر صدور دستور آبگیری این سد می گذرد، هزاران نفر از ایرانیان و دوستداران میراث فرهنگی از سراسر جهان به این اقدام زیان آور و غیر اصولی اعتراض کردند و در کوتاه زمان دامنه این اعتراض ها، که بر بنیان گزارش های دقیق باستان شناسان و کارشناسان آگاه و غیر وابسته بود، از مساله سد سیوند فراتر رفت و به جنبشی برای پاسداشت میراث فرهنگی و طبیعی ایران تبدیل شد. پرتوهای "جنبش پاسارگاد" از شیراز تا اصفهان، از همدان تا خوزستان، از تهران تا بوشهر، از خراسان تا مازندران، از کردستان تا کرمان و از تبریز تا سیستان و بلوچستان گسترده شد و به زودی در  سراسر ایران گروه های مختلف دوستدار میراث فرهنگی و طبیعی تلاش های خود را برای پاسداشت میراث ملی دو چندان کردند و با پیوستن این تلاش های گروهی به یکدیگر، امروز شاهد حضور جنبشی فراگیر در سراسر کشور و برون مرز برای جلوگیری از تخریب میراث فرهنگی و طبیعی ایران زمین هستیم.

=====================================================

دو سال پس از شکايت عليه سازمان ميراث فرهنگی

گفتگو با محمدعلی دادخواه

سوگمندانه باید اعلام دارم که نه تنها روال عرفی و طریق عادی رسیدگی به شکایات در خصوص این شکایت اعمال نشده بلکه در نهایت بی مهری و عدم توجه با آن برخورد گردیده تا بدان جا که بازپرس شعبه از پذیرش توضیحات مرحوم دکتر پرویز ورجاوند در زمان حیات آن فقید امتناع ورزید و تا کنون حتی یک بار هم برای ادای توضیح و تعقیب پرونده و پیگیری مورد،ابلاغ و احضاری روا نداشته اند. قاعده بر این است که در چنین شکایت حساس و مهمی در جهت حفظ منافع عموم، بازپرس همکاری جدی و تنگاتنگی با شاکیان که مدافعان میراث ملی هستند، داشته باشند که متاسفانه این امر روال عرفی خود را تا کنون طی نکرده است.

=====================================================

سد سيوند نمونه ای از اوج نادانی و نادرستی يک حکومت

گفتگو با کورش زعيم

گفتگوگر: شمس رنجبر

تقریبا همهء پیش بینی های ما روی داده یا در حال تحقق است. همه آن دشواری ها اکنون قابل دیدن است. غرق شدن گنجینهء بی همتای تنگه بلاغی، نابود شدن صدها اصله درخت چند هزار ساله (که من هر کدام را یک قتل نفس می شمارم)، افزایش رطوبت هوا و نشت آب به دشت پاسارگاد، نابودی اکوسیستم و زیست بوم مسیر رودخانه، افزایش کم آبی و رو به خشکی گذاردن دریاچه بختگان و نابودی پرندگان مهاجری مانند پلیکان ها و غیره، افزایش نمک زارها و پراکندگی نمک به کشتزارهای پیرامون، تلف شدن بودجهء عظیمی از جیب ملت که می توانست بیش از پانصد مدرسه در سراسر نقاط محروم کشور بسازد، یا بیش از یکصد کارخانه تولیدی ایجاد کند یا اینک همهء روستاهای محروم بی آب و برق را دارای آب و برق کند...

=====================================================

اينها تاريخ گذشتگان را اساطير می دانند

گفتگو با حشمت الله طبرزدی

ما دارای یک حکومت دینی و ایدئولوژیک هستیم که اهمیت بیش از پیش به محیط زیست و آثار نیاکانی را تضعیف دین و حتا شرک قلمداد می کند. اگر شما به آموزه های این ها توجه کنید در خواهید یافت که معتقدند: آنچه در زمین و آسمان است برای بشر آفریده شده. به قول دانشمند و تاریخ دان متاخر، آرتور توین بی، آموزه ها ی ادیان سامی این بوده است که همه چیز برای انسان. البته اگر کار روشنگری ادامه پیدا کند معلوم خواهد شد که برداشت ناصحیح از متون مقدس موجب این ذهنیت شده و روشنفکران طرفدار ادیان مربوطه می توانند این بد آموزی ها را اصلاح کنند.

=====================================================

فاجعه ای به توان بی نهايت برای ميراث فرهنگی

تورج پارسى

شوربختانه، دو سال پيش، فاجعه ی آبگيری سد سيوند، به دستور احمدى نژاد و رحيم مشايي (كه خود علاوه بر هر آن چه هستند، برای ميراث فرهنگی و محيط زيست ايران فاجعه اى هستند به توان بى نهايت) در ساعت پانزده و چهل دقيقه روز پنجشنبه سى فروردين 86 به وقوع پيوست، آن همه تلاشی که از روزهای اول خبر آبگيری از سوى كميته ى بين المللى نجات پاسارگاد انجام شد، و آن همه تلاش هايي كه متخصصين  داخلى و خارجى دلسوز كردند، و آن همه اعتراضاتى كه از سوى  ميهن دوستان در داخل و خارج شد نتيجه اى نبخشيد و نقشه ی شوم  را عملى ساختند. و بر اين اصل زيان هايى كه پيش از ساختن و آب گيرى سد بارها پيش بينى شده بود شوربختانه پيش آمد. با اميد اين كه در حكومت سكولار آينده  و در يك دادگاه علنى به اعمال اين جنايتکاران فرهنگی  نيز رسيدگی شود.

=====================================================

وقت ورق خوردن تاريخ هم خواهد رسيد

شکوه ميرزادگی

وقتی ماجرای سد سيوند بالا گرفته و اعتراض ها جنبه ی جهانی به خود گرفته بود و ايرانیان و غير ايرانی ها در سايت ها و رسانه های سراسر دنيا به اين آبگيری اعتراض می کردند، [آقای احمدی نژاد که تازه به رياست جمهوری رسيده بود] برای دلگرمی مردم در مصاحبه ای اعلام کرد که خيالتان راحت باشد که من و دولت من از  ميراث فرهنگی و تاريخی ايران محافظت می کنيم.  سخنان ايشان مفصل است اما آن چه که در سايت های خبری دولتی در تاريخ بيست و چهار دی هزار و سيصد و هشتاد و چهار  بصورت تيتر آمده چنين است: «رئيس جمهوري با اعلام کمک صد و ده ميليارد توماني دولت براي مرمت آثار تاريخي، درباره ی آسيب هاي پروژه هاي عمرانی به يادگارهای تاريخي ايران گفت: اجازه نمي دهم حتي يک پروژه ی عمراني آسيبي به ميراث فرهنگي برساند. اين پروژه ها را تحت هر شرايطي تغيير داده و يا تعديل مي کنيم».

================  يکشنبه ها با شهباز نخعی ==================

گرداب یا گنداب؟

نمونه هایی از این دست پرشمارند: قتل های زنجیره ای، به کارگیری گروه های چماقدار برای سرکوب، یورش به خوابگاه دانشجویان و سرکوب وحشیانهء آنها، بستن فله ای روزنامه ها، سرکوب جنبش برابری طلبانهء زنان و ... از شمار این نمونه ها هستند که همگی نیز با شکست روبرو شده اند و نظام در آنها به راه خطا رفته است! این انباشتن خطا بر خطا و دور ریختن آزموده ها، طبعاً این تالی فاسد را داشته که دیدگان نظام را دچار کوررنگی کرده و آن را به خطاکاری معتاد نموده است و به نظر نمی آید که تا پایان عمر نظام هم هیچ امید تغییری برای آن متصور باشد.

===================== کوتاه و گويا  ====================

ایران بزرگترین وارد کنندهء گندم جهان شد

سايت ايران ـ ايران

ایران ظرف چند ماه اخیر در واردات گندم، از مصر، پیشی گرفته و تبدیل به بزرگترین خریدار گندم جهان شده است، به نحوی که، پس از بيست و شش سال، اقدام به خرید گندم از آمریکا نموده است. بنابر پیش‌بینی وزارت کشاورزی ایالات متحده، ایران در سال زراعی جاری که در ماه ژوئن پایان می‌یابد، هشت و نیم میلیون تن گندم به ارزش تقریبی دو تا دو و نيم میلیارد دلار آمریکا خریداری خواهد کرد که از این میزان يک میلیون تن به ارزش سيصد و پنجاه و شش میلیون دلار از آمریکا خریداری خواهد شد. واردات گندم ایران شش و نيم درصد کل تجارت گندم جهان را شامل می‌شود. این در حالی است که میزان واردات گندم ایران در سال زراعی قبل تنها دویست هزار تن بوده است. ایران گندم را یک کالای استراتژیک برای جمعیت هفتاد میلیونی‌اش می‌داند؛ جمعیتی که منابع غذایی اصلی آن‌ها نان و برنج است. ایران در سال دو هزار و چهار ادعا کرد که در زمینهء غلات به خود کفایی رسیده است، اما اوضاع نامساعد محصولات اخیر آن را وادار کرده است تا وارد بازار بین المللی شود. دولت می‌گوید که خشکسالی تنها دلیل واردات غلات است. اما منتقدان می‌گویند که رکورد اخیر واردات محصولات کشاورزی، با ارزشی معادل دوازده میلیارد دلار، علائه بر خشکسالی نتیجهء مدیریت نامناسب نيز هست.    (آرشيو)

 
 

© 2008 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630