آرشيو  |  خانه  |   فهرست همهء مطالب به ترتيب نام نويسنده يا موضوع   |   پيوند به تقويم 1387  |   تماس    جستجو در سايت   |   English Section

فهرست موضوعی مطالب

برخی از نامه های خوانندگان

به روز شد: دو شنبه  2 دی

-----------------------------------

يادداشتی از مهرداد درويش پور

در مورد مرگ مادر

-----------------------------------

آرشيو «کوتاه و گويا»

-----------------------------------

آرشيو «می ترسانند

چون می ترسند»

-----------------------------------

گلچين باغ های مجازی

-----------------------------------

مطالب در رد سکولاريسم

مطالب در رد سکولاريسم نو

-----------------------------------

اعلاميۀ حقوق بشر

-----------------------------------

 

=======================================================

سال دوم ـ شماره 382 ـ سه شنبه 3 دی 1387 ـ  23 دسامبر 2008

=======================================================

يک تابلوی ملی ـ مذهبی!ء

به قلم لرد کين راس

فصل چهل و نهم ـ حل و فصل مسءلۀ موصل

يکی از نکات جالب در مورد مذاکرات پيرامون موصل آن بود که مساله نفت، که زيربنای اصلی اختلافات بود، هيچ گاه تا سطح مذاکرات بالا نيامد. دولت بريتانيا به شدت می کوشيد تا مذاکرات را از مسايل نفتی به دور نگاهدارد و دولت ترکيه هم بيشتر نگران مسايل ارضی بود تا امور اقتصادی؛ و به نظر می رسيد که از ارتباط نفت با رفاه آيندۀ کشور خود چندان آگاهی ندارد. در نتيجه، ترک ها نه تنها سرزمين موصل را به انگليس ها واگذاشتند بلکه اعلام داشتند که هيچ گونه ادعايي نسبت به نفت منطقه ندارند و تنها ده در صد از درآمد را بعنوان حق امتياز مطالبه کردند، که اين مبلغ بعداً تبديل به رقم  ثابت پانصدهزار پاوند شد.

=======================================================

انتظار ترويج دموکراسی از روحانيت، تناقض آميز و نابجاست

گفتگو با مهدی خلجی

روشنفکری دينی سراپا وامدار انديشمندان سکولار و دينی اروپتئی و آمريکائی است. خود تربيت فکری عبدالکريم سروش فلسفۀ علم است و نظريۀ «قبض و بسط تئوريک شريعت» يک سره اثر پذيرفته از نظريه های فلسفۀ علم است که پيوندی با دين و دين مداری ندارد. روشنفکران دينی، اگرچه ممکن است اهل تقيد و تعبد دينی و عمل به مناسک و آداب مذهبی باشند، اما به يک معنی خود سکولارند: طالب جدائی دين از دولت و قطع مزايای روحانيت و برقراری دموکراسی هستند. روشنفکران دينی از نويسندگان و انديشه ورزان سکولار ايران نيز به شکلی وسيع اثر پذيرفته اند. عکس اين نيز صادق است...

=======================================================

رژيم و ايدئولوژی تبعيض

محمدرضا نيکفر

رژیم بر تبعیض مبتنی است: تبعیض جنسی، تبعیض میان خودی و غیر خودی، تبعیض اعتقادی، تبعیض فرهنگی. تبعیض عمومی طبقاتی نیز به جای خود باقی است و نمودهای آن سخت متأثر از تبعیض‌های متمایزکننده‌ی رژیم هستند. رژیم را می‌توانیم همچون یک نظم نمادین در نظر گیریم. آن را نشانه‌هایی است که خود را در گفتار و رفتار و شکلِ چیدنِ افراد و نیز اشیا در کنار هم و در مقابل هم نشان می‌دهند. نشانه‌ها نظمی گویا دارند. گفتار، آنچنان که در آغاز آمد، از کردار جدا نیست، مادیت دارد، مجسم می‌شود، نمود جسمانی دارد، منش جسمانی ایجاد می‌کند؛ به این جسم لذت می‌دهد، آن جسم را به درد می‌آورد؛ جسمی را تکثیر می‌کند، جسمی را درهم می‌شکند.

======================================================

لیبرالیسم و سوسیالیسم،دو دوست اما بیگانه

احمد زیدآبادی

امروزه دیگر به سختی می‌توان تفاوتی بنیادی بین سیاست‌های احزاب لیبرال و سوسیال دموكرات در كشورهای غربی یافت و در واقع همین كم شدن فاصله‌هاست كه امكان تشكیل دولت‌های ائتلافی را در غرب پدید آورده است. لیبرال‌هایی كه خواهان حذف خدمات عمومی و قطع حمایت از اقشار پایین جامعه باشند، دیگر وجود ندارند و سوسیالیست‌هایی هم كه مخالف رونق بخش‌ خصوصی و استفاده از مكانیزم بازار برای رشد اقتصادی باشند، یافت نمی‌شوند. از این رو، به نظر می‌رسد كه نظام جهانی به سمتی در حركت است كه شكاف تاریخی بین لیبرالیسم و سوسیالیسم در حال به هم آمدن است و این دو اندیشه تنها به كار تعادل بخشیدن به جامعه و نه تغییر جهت اساسی آن به كار می‌آیند.

======================================================

لطفاً به اين نظر و توضيح توجه کنيد>>>>

===================== کوتاه و گويا  ====================

عمليات عمرانی و زيربنائی در ايران متوقف می شود

سايت ايران ـ ايران: به گزارش پايگاه اطلاع رساني دولت، محمود احمدي نژاد، رئيس جمهور، در نامه اي به علي لاريجاني، رئيس مجلس شوراي اسلامي، با ارائۀ لايحۀ دوفوريتي خواستار اصلاح بودجه سال جاري و جابه جايي رقمي نزديک به شش هزار ميليارد تومان از اعتبارات بودجه سال جاري شد. درخواست دولت براي جابه جايي اعتبارات که بخش عمده آن از طريق کاهش اعتبارات عمراني جبران مي شود، در حالي صورت مي گيرد که دولت در ابتداي سال در قالب بخش نامه بودجه سقف تخصيص اعتبارات عمراني را 70 درصد اعلام کرده بود. به بيان ديگر از 24 هزار ميليارد تومان بودجه عمراني پيش بيني شده براي سال جاري دولت حدود هفت هزار ميليارد تومان از اعتبارات عمراني را با اين مصوبه کاهش داد. به اين ترتيب، دولتي که در زمان تصويب بودجه در توجيه افزايش حجم آن رشد بودجه عمراني را بهانه مي کرد، با کاهش اعتبارات عمراني در بهترين حالت عملکردي در حدود شش هزار ميليارد تومان خواهد داشت. به بياني ديگر اعتبار 24 هزار ميليارد توماني تصويب شده در بودجۀ دولت، در عمل و تا پايان سال، عملکردي در حدود شش هزار ميليارد تومان خواهد داشت. در مقابل، هزينه هاي جاري از 50 هزار ميليارد تومان به بيش از 60 هزار ميليارد تومان رسيده است.                (آرشيو)

======================================================

فهرست نام نويسندگان>>

© 2008 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630