=======================================================
شماره
339 ـ
دو شنبه 20 آبان 1387 ـ
10 نوامبر 2008
کشور کردستان: کابوس يا رؤيا؟
مدينۀ فاضلۀ قومی
سام قندچی
وضعيت کنونی مرا به اين انديشه رهنمون شده که اگر نيروهائي نظير
حزب دموکرات کردستان و کومله به روشني تمام بر عليه «حکومت قومي» و
«تجزيه طلبي» (نظير برنامۀ احزابي همچون «پژاک») موضع نگيرند و
آنها نيز بخواهند با تحريف مفهوم فدراليسم و به بهانۀ آن همکاری
خود با تشکيلات موسوم به «کنگره ايران فدرال» ادامه دهند (کنگره ای
که بين فدراليسم با حکومت قومي و تجزيه طلبي خط فاصلي نمی گذارد)،
آنگاه لازم است که جنبش سراسري ايران با حذف طرح فدراليسم، از آنان
جدائی بگيرد...
=======================================================
عصبانیت
قوم گرايان از يک مصاحبه
آرش رحمانی
درد ما نه قوم آذري و نه كرد و نه فارس و .... هيچكدام نيست؛ درد
ما نبود حكومت دموكرات سكولار است كه در آن افراد فارغ از هر زبان
و قومي فقط بر اساس سياست هاي خود بتوانند در فضاي سياسي اقتصادي و
اجتماعي ايران به فعاليت بپردازند... هر گونه تفكري و يا تئوري كه
اتحاد ملت ايران و تمامیت ارضی را به خطر بياندازد مطرود است. زبان
فارسي محصول مشترك تمام اقوام ايران زمين است و متعلق به قوم خاصي
نيست؛ و بدون شك تمام باشندگان ايران زمين با تمام قدرت در جهت حفظ
آن كوشا هستند.
=======================================================
کدام
شبح افتاده است؟
داریوش همایون
گذشته از پراکندگی و دشمنی های درونی و رقابت های مذهبی و ملی کشور
های مسلمان و اسلامی و یکدست نبودن رویکرد مذهبی مسلمانان در هر
جا، مشکل اصلی نگرش ما در فراموش کردن این است که همۀ قدرتی که به
پدیدۀ اسلامی می دهیم از ضعف و نادانی و واپس ماندگی بر می خیزد.
بنیادگرائی و پرورشگاه آن، جهان اسلام، بهتر است بگوئیم جهان کشور
های با اکثریت مسلمان، هر روز و در هر جا در کشاکش با نیرو هائی
است که آن را می فرسایند و هیچ دفاع موثری در برابر شان ندارد.
=======================================================
نفس
استبداد، نه نوع آن!n
سخنرانی بر مزار دکتر حسين فاطمی
اشکان رضوی
دکتر فاطمی فریاد بر می آورد که: «طبقۀ درس خوانده و فهیم ایران!
تودۀ روشنفکر و باهوش! ایران را به دست خویشتن اداره کنیم. ما صاحب
این خانه هستیم. ما باید آن توانایی و شخصیت ذاتی را از خود بروز
دهیم که هر نالایق پست، و هر کوچه گرد بی فکر و کم شعور، نتواند
حاکم بر مقدرات این مملکت شود». و شگفتا که روشنفکران ایران برای
این سخنان میهن پرستانه و روشنگر هیچگاه گوش شنوایی نداشته اند...
=======================================================
