آرشيو  |  خانه  |   فهرست همهء مطالب به ترتيب نام نويسنده يا موضوع   |   پيوند به تقويم 1387  |   تماس    جستجو در سايت   |   English Section

 

=======================================================

شماره 307 ـ  پنج شنبه 18 مهر 1387 ـ  9 اکتبر 2008

=======================================================

=======================================================

آزادی عقیده و حقوق اقلیت‌های دینی

هاشم آغاجری

در گذشته واحدهای سیاسی غالبا با واحدهای دینی هویت مشترك می‌ساخته‌اند و به همین دلیل كشمكش قدرت سیاسی با كشمكش تضاد‌های دینی آمیخته‌ می‌شده است، اما امروز این هم‌هویتی جای خودش را به تفكیك هویت داده است. امروز هویت دینی یك هویت جهانی و فارغ از مرز است، یك نوع همبستگی اعتقادی و ایمانی است ولی آنچه كه هویت واقعی بالفعل است هویت سرزمینی و ملی است. امت اسلام و ملت ایران دو واحد هویتی است. یكی واحد ایمانی است و دیگری واحد سرزمینی و ملی است... بنابراین خلط این ‌دو هویت بسیار خطرناك است... اینجا بحث سرزمین است، حقوق شهروندی فقط حقوق مدنی نیست. این اصطلاح، معنا و مفهومش این است كه سرزمین ایران واحدی است كه متعلق به همه مردم ایران است، این مردم مالك این سرزمین‌ و حاكم این سرزمین ‌اند در نتیجه تك‌تك آنها سیتی‌زن این شهرند.. ما امروز به این درك از آزادی رسیده‌ایم كه آزادی فقط حاكمیت اكثریت نیست چراكه این منطق خود می‌تواند به امری ضد آزادی تبدیل شده و به توتالیتریسم برسد. بنابراین در كنار این منطق، حقوق اقلیت براساس حقوق بنیادی بشر مطرح است.

=======================================================

جنبش دانشجویی در شرایط موجود

حشمت الله طبرزدی

جنبش دانشجویی کنونی یک جنبش اکیداً سکولار است.این جنبش به هیچ کس نمایندگی نداده است که با دیدار از روحانیون ولو محترم، در ابتدای سال آموزشی، اهداف آن مخدوش جلوه داده شود. ممکن است برخی تشکل های دانشجویی به دلیل عقاید مذهبی یا استفادهء ابزاری، نیاز داشته باشند با دیدار با برخی روحانیون اصلاح طلب، برای خود یک حاشیهء امن در مقابل سرکوب به وجود بیاورند، اما چه کسی است که نداند، این روحانیون اصلاح طلب با چنین شرایطی که با دست خود بر جامعه حاکم کرده اند، خود نیز امنیت ندارند تا چه رسد که بخواهند برای دیگران حاشیه ی امن بسازند!

=======================================================

شر کمتر

مايکل ايگناتي يف

اگر يازده سپتامبر در يک حکومت پادشاهي رخ مي داد، مشکلات زيادي برايش به وجود نمي آمد چون همه چيز براي چنين حکومتي روا است اما اين اتفاق در جامعه يي «ليبرال دموکرات» روي مي دهد و در حکومتي چنين، ضروري است که هر نوع تضييع حقي، حتي در شرايط پرخطر، کاملاً توجيه شود و ناگفته پيداست که در شرايط ترور و دهشت، نظام سنگين و کند حقوقي چقدر مي تواند به تروريست ها مجال دهد و امنيت را به خطر اندازد. البته سياستمداران طراز اول از امتيازات خاصي برخوردارند، اما زيادي اين حقوق ويژه براي خود دموکراسي خطرناک است. ما در شرايط بحراني مجبوريم به تصميمات حکومت اعتماد کنيم، اما در بلند مدت اين تصميمات بايد توسط نهادهاي دموکراسي اتخاذ شوند.

=======================================================

ترکيه در آستانۀ دهۀ 1990

از نگاه پروفسور فيروز احمد

بخش سوم ـ  گرايش به اسلام و وضع زنان ترکيه

عادت زنان شهری به داشتن شغل مستقل و خارج از خانه نيز امری نبود که بتوان بسادگی کنارش نهاد. در دههء هشتاد تعداد زنانی از طبقهء متوسط که بخاطر اهميتی که برای شغلشان قائل بودند ازدواج نکرده و تنها زندگی می کردند رو به رشد گذاشته بود. به موازات اين امر، نرخ طلاق در نزد زنانی که حاضر نبودند کار خود را فدای زندگی زناشويي و خانواده کنند نيز رو به تزايد بود. در ماه مارچ 1987 يک جنبش کوچک فمنيستی نيز با انتشار روزنامه ای به نام «فمنيست» حضور خود را اعلام داشته بود و زنان شهری در زمينهء مسايلی که به طور مستقيم زندگی آنها را تحت تاثير قرار می داد، مثلاً خشونت های خانگی، به صورتی فعال توجه نشان می دادند و همين امر راه را بر مسايل گسترده تری همچون نقض حقوق بشر و تخريب محيط زيست نيز می گشود.

=======================================================

من از طرف جبههء ملی ايران تکذيب می کنم

اشکان رضوی>>>>

=======================================================

 

© 2008 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630