=======================================================
شماره 227 ـ سه شنبه
اول مرداد 1387 ـ
22 ژوئيه 2008
بازگشت
کشتگان کرد صدام از گورهای دسته جمعی به کردستان
عراق
=======================================================
زندگی کمال آتاتورک
به قلم لرد کين
راس
فصل
سی ام ـ معاهدهء ترک و روس
کمال تحليل خود از وضعيت را برای مجلس شورا تشريح کرده
و توضيح داد که در ارزيابی او روس ها نياز دارند که از يکسو جهان
اسلام را از مقاصد دوستانهء خود مطمئن کرده و، در عين حال، هم جلوی
نفوذ ترک ها در اين حوزه را بگيرند و هم بکوشند تا جهان غرب آن ها
را نيروی اصلی حامی انقلاب ترکان بداند. از نظر کمال، هدف نهايي آن
ها استقرار کمونيسم در ترکيه و تبديل آن به يکی از اقمار مسکو بود.
=======================================================
وهابیون
و
سلفیون کردستان
نگاهی به نزاع مذهب در تاریخ معاصر کردستان
گفت و گو با عرفان قانعی‌فرد
جای سوال دارد که چرا بعد از انقلاب یا قبل از انقلاب
وقتی یک جریانی در داخل کردستان می‌خواسته حرکت
بکند، حکومت مرکزی به شدت برخورد کرده و
آن‌وقت چطوری است که این وهابی‌ها حتی به اصولی که خط قرمز ایران
است، به راحتی توهین می‌کنند و در داخل
ایران هم نشریه‌شان را به مردم می‌رسانند، هم
کاست‌شان و هم دی‌وی‌دی‌شان را.
سوال این است چرا این‌ها با این مختصات و خصوصیات اجازه فعالیت
دارند و آن وقت ديگران
باید با چنین مشکلات ناخواسته یا خواسته‌ای
روبه‌رو بشوند؟
=======================================================
کردهای
شيعهء جنوب و حزب «پژاک»
سايت «دوژهه لات»
هدف از اين نوشتار كوتاه بررسي وضعيت كردهاي شيعه مذهب مي باشد كه
از لحاظ فرهنگي و اجتماعي مورد ظلم مضاعف خارجي و داخلي بوده و
نيز از سوي برادران نژادي و خوني خود هدف بي مهري دردناكي قرار
گرفته اند.
اين مساله خاص كردستان ايران نمي باشد و در كردستان عراق به صورتي
ضعيفتر نيز شاهد سردرگمي فرهنگي كردهاي «فيلي»
هستيم. در كردستان عراق شهرهاي مندلي، خانقين، جسان، بدره و
زرباطيه داراي سكنه كرد شيعه هستند كه به همين دليل يعني كرد بودن
و شيعه بودن هدف سركوب خونين رژيم صدام حسين قرار گرفته و پا به
پاي كردهاي سوران و بارزاني ها به طرز وسيعي كشتار گرديده ان
=======================================================
درباره‌ی
برخورد فرهنگ‌ها
کارل ریموند پوپر
آیا تمدن مغرب زمینی چیز خوبی است، چیزی که ارزش خوشامدگویی داشته
باشد؟ این پرسش، دست‌کم از زمان روسو همواره مطرح شده است و بویژه
از طرف انسان‌های جوانی که حق دارند همواره در جستجوی چیز بهتری
باشند. این پرسش، خصلت‌نمای تمدن امروزی مغرب‌زمین است،
خودسنجشگرانه‌ترین و اصلاح‌طلب‌ترین تمدن جهان. پیش از آنکه به
موضوع سخنرانی‌ام یعنی برخورد فرهنگ‌ها بپردازم، مایلم این پرسش را
پاسخ گویم...
به باور من، تمدن مغرب
زمینی ما علیرغم همه‌ی ایرادهایی که به حق می‌توان به آن گرفت،
آزادترین، عادلانه‌ترین، انسانی‌ترین و بهترین تمدنی است که ما در
تاریخ بشریت سراغ داریم. این تمدن بهترین است، زیرا اصلاح
پذیر‌ترین است.
=======================================================
