گام بلند محسن کدیور به سمت جلو و سوالی که ستاره درخشش نپرسید

رهام شريف

سخنان آقای محسن کدیور در برنامه اول تیر ماه 1389 تفسیر خبر صدای آمریکا انتقادهای شدیدی در سایت خودنویس بر انگیخته است. این انتقادات صرفا متوجه بخشی از سخنان او بوده که، به نظر من، در مقایسه با نیمه نخست سخنان ایشان بی اهمیت است.

 سخنان آقای محسن کدیور در برنامه اول تیر ماه 1389 تفسیر خبر صدای آمریکا انتقادهای شدیدی در سایت خودنویس بر انگیخته است. این انتقادات صرفا متوجه بخشی بسیار کوچک از سخنان او بوده که، به نظر من، در مقایسه با نیمه نخست سخنان ایشان بی اهمیت است. من در مجموع نظرات مطرح شده از جانب ایشان در این برنامه را، اگر چه هم چنان در برخی موارد از فقدان شفافیت رنج می‌برد، گامی بلند به سمت جلو می‌دانم.

گامی بلند به سمت جلو: تاکید آقای کدیور بر حق حاکمیت مردم (دمکراسی)، رد صریح نظریه ولایت فقیه و استبداد دینی و بی اشکال ندانستن آراء آقای خمینی و بالاخره دفاع ایشان از رفراندم قانون اساسی به عنوان حق طبیعی مردم اصولی اساسی هستند که جنبش آزادی خواهی ملت ما را تعریف می‌کنند. شایسته است که قدردان هر آنکه پایبندی خود را به این اصول نشان دهد باشیم. آقای کدیور نشان داد که از نظریات گذشته خود، یعنی اعتقاد به اینکه جمهوری اسلامی تنها نظامی است که امکان وجود در ایران دارد و هم چنین نظریه «ولی فقیه خوب» یا «ولی فقیه دوره ای»، فاصله گرفته است. من این فاصله گیری را، که نشانه نزدیک شدن به اصول دمکراسی است، به ایشان تبریک می‌گویم.

گامی به عقب و سوالی که ستاره درخشش نپرسید: آقای کدیور در سخنان خود، مانند همه اصلاح طلبان و در راس آنها آقایان موسوی، کروبی و خاتمی، دستگاه حاکم را به خاطر «مسخره کردن» قانون اساسی، «استفاده ابزاری» از آن و عدم پایبندی به اصول مربوط به حقوق ملت به شدت مورد انتقاد داد. ایشان گفت که قانون اساسی استبداد را طرد کرده و «اگر» آقای خامنه‌ای به قانون اساسی پایبند بود، این گونه به حقوق ملت بی‌اعتنا نمی‌بود. من امیدوار بودم مجری توانای صدای آمریکا، سر کار خانم ستاره درخشش، از جناب کدیور این سؤال را بکند، که متاسفانه نکرد: چگونه می‌توان از قانون اساسی دفاع کرد که هیچ راه عملی برای به زیر کشیدن و مجازات متخلفین از  آن، در هر مقامی که باشند، را پیش‌بینی نکرده است؟ چگونه می‌توان امیدوار بود که منصوبین مستقیم و غیر مستقیم ولی فقیه، ولی نعمت خود را در صورت خطاکاری باز خواست کنند؟ چگونه می‌توان این همه اختیار به یک فرد داد و سپس از او خواست که «رهبر خوبی» باشد؟ چگونه می‌توان سرنوشت یک ملت را به حال و روز یک فرد که دائما در حال تغییر است گره زد؟ این فرد اگر روزی شکم درد بگیرد ممکن است یک حکم حکومتی صادر کند که یک ملت را برای مدتی طولانی گرفتار کند. آقای کدیور، این قانون اساسی مورد تمسخر دستگاه استبدادی حاکم است به خاطر اینکه اساسا یک قانون اساسی مسخره است. آن قانون اساسی که در سخن ضد استبداد است و در عمل مستبد پرور تنها در یک کلمه قابل وصف است: مسخره!

برگرفته از سايت «خودنويس»

 https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه