|
|
|
چهارشنبه 19 خرداد 1389 ـ 9 جون 2010 |
|
|
|
چهارشنبه 19 خرداد 1389 ـ 9 جون 2010 |
آقای ضرغامی، من هم جزء شما هستم!
قاسم جعفری کارگردان سريال «دختران» برای صدا و سيمای حکومت اسلامی
خبرگزاری ايسنا: قاسم جعفری در نامه‌ای خطاب به عزت‌الله ضرغامی با ارایه‌ی دغدغه‌هایش در مورد عملکرد رسانه‌های ملی در حوزه‌ی فیلم و سریال، نسبت به عدم پخش تیزرهای تلویزیونی فیلم‌سینمایی‌اش «دختران» گلایه کرد. او در این نامه که در اختیار ایسنا گذاشته خطاب به رییس صدا و سیما آورده است:
«سلام، به من نگاه نکنید که هنوز در خانه‌ام ماهواره ندارم تا از سه هزار شبکه‌ی رنگارنگ تلویزیونی قابل رؤیت در ایران با تمدن هفت هزار سال تاریخ کهن بهره هرچند کمی ببرم… جایی خواندم که فقط چهل و پنج شبکه فارسی زبان در فضای مجازی علیه کشورمان فعالند و رسانه‌ی ملی ما به ریاست جنابعالی قرار بوده و هست به جنگ شبکه‌هایی که چون قارچ از هر نقطه‌ای می‌رویند برود، شنیده‌ام "فارسی ـ يک" با دوبله‌ی سریال‌هایی پر بیننده متاسفانه گوی رقابت را از ما ربوده و کم کم مردم خصوصاً جوانان و نوجوانان در اوج ساعات پر بیننده تلویزیون به جای رسانه ملی، "فارسی ـ يک" را تماشا می‌کنند.
«می‌دانیم که یکی دو سریال توسط کارگردان‌های خوبمان برای پخش از رسانه‌های ویدئویی در مرحله‌ی تولید است و این یعنی این که باید کم کم نگران شد که نکند تا چندی بعد مردم به جای نشستن پای کانال‌های خودی خواسته‌هایشان را جاهای دیگری پیدا کنند و تلویزیون ما کم کم از رونق بیفتد!! مگر نه این که با هجوم فیلم‌های زیرنویس دار روز دنیا این اتفاق برای سینمای نیمه جان ما افتاد و اقتصاد سینمای ملی ما را دچار بحران کرد و مردم امروزه با هزار تومان بهترین فیلم‌های روز سینمای جهان را کنار پیاده روها می‌خرند.
«این مقدمه را گفتم که بگویم من هم جزء شما هستم و یک دهه در تلویزیون سریال هایی ساختم که هنوز پس از گذشت سال ها در خاطره مردم مانده و همسفر/ خط قرمز/ شب آفتابی/ از نفس افتاده/ غریبانه/ کمکم کن/ مسافری از هند و … را هنوز به یاد دارند.
«مدت هاست در تلاش برقراری گفتگوی هر چند تلفنی و هرچند کوتاه با شما هستم که بگویم هنوز هم عاشق ارتباط با مردم سرزمینم از طریق رسانه‌ای هستم که روزگاری نچندان دور خانه اولم بوده و خانه‌ی خودم خانه دومم، ولی انگار مدت هاست که دیگر در آن جایی ندارم، چرا؟ چون آنچه مردم از من می‌خواهند را نمی‌توانم در آن رسانه به تصویر بکشم، چون همه‌ی آنچه پیش از این ساخته‌ام گویا در این زمانه غیر قابل پخش هستند، حتی سروش شما سریال هایی با عمر سی ساله را تکثیر و توزیع می‌کند اما همه‌ی سریال‌هایی که اسم من را چه بعنوان کارگردان یا حتی تهیه‌کننده به یدک می‌کشد عرضه نمی‌کند، چرا؟
«آیا می‌دانید "مسافری از هندی" که من ساخته‌ام همچنان در صدر پر بیننده‌ترین سریال هفتگی قرار دارد؟! همه‌ی اینها را گفتم که بدانید من خودم را با همه‌ی بی‌مهری‌ها همچنان یکی از شما می‌دانم و تلویزیون را خانه‌ی خودم اما در عجبم در زمانه‌ای که همه خطیب‌های نماز جمعه، مسئولین، وزرای دولت، نیروی انتظامی، کارشناسان علمی و جامعه شناسان، سازمان‌های گوناگون و … از حجاب و عفاف می‌گویند و بحث روز جامعه مسائل دختران است فیلمی با موضوع این قشر و دارای پروانه نمایش از وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی کشور خودمان، توسط رسانه‌ی ملی به ریاست شما بایکوت شده، شاید دوستان نمی‌دانند دخترانی که بیلبوردهایش در سراسر تهران بزرگ دیده می‌شود و پوسترهایش بر سر در سینماهاست و سایت‌ها و مطبوعات مختلف به آن می‌پردازند را نمی‌شود قایم کرد و ندید و یا زنده به گور کرد، چون هزار و چهار صد سال از زمانی که دختران را زنده به گور می‌کردند گذشته است. "بای ذنب قتلت" - نگاه قرون وسطی به زن و دختر را به خاطر اسلام و انسانیت بشکنیم. این فیلم دغدغه‌ی نسل امروز جامعه است و می‌خواهد بگوید دختران امروز مادران فردای جامعه‌ی ما هستند و نسل‌های آینده در دامان همین دختران امروز به رشد و بلوغ می‌رسند و عقل سلیم می‌گوید که علاج واقعه را قبل از وقوع باید انجام داد…
«در اهمیت سرمایه گذاری برای سلامت دختران همین موضوع کافی است که بدانیم زنان بزرگترین حافظان سلامت، صلح و امنیت بشر در طول تاریخ بوده‌اند و نقش موثری در تربیت نیروی انسانی مولد و مسئول برای توسعه پایدار جوامع به کشورها دارند.
«من و شما هر دو پدریم و هر دو دختر داریم و قطعاً نگران سرنوشت دخترانمان. من نمی‌دانم شما برای تربیت و رشد دخترت چه کرده‌ای اما من به اقتضای عشقم نه حرفه‌ام، فیلمی فارغ از هیاهوی بدنه‌ی سینما و از جنسی غیر از جنس فیلم‌هایی که به گفته‌ی باکسهای خبری رسانه‌ی شما اکثراً سخیف، کمدی نازل و مبتذل هستند و اتفاقاً هر روز تیزر هایشان بصورت رایگان و مفصل پخش می‌شود ساخته‌ام، فیلمم پایه و اساس تحقیقاتی و علمی دارد و از شرایط متزلزل این نسل می‌گوید و نگاه ویژه‌ای به موضوع توانمند سازی دختران نوجوان در برابر انواع خشونت دارد و قصدش آشنا کردن والدین با انواع خطرات تهدید کننده دختران است.
«نمی‌دانم بایکوت کردن چنین فیلمی در رسانه‌ای که اتفاقاً خودش داعیه‌دار این موضوعات در برنامه‌های مختلف است چه معنی دارد؟ نمی‌دانم چرا در تنها برنامه‌ی سینمائی رسانه‌ی ملی فیلم من را نادیده گرفتند و بر اساس دستوری غیر کتبی پرداختن و گفتگو درباره‌ی فیلم "دختران" را منع کرده‌اند، نمی‌دانم شاید شما روحتان از این موضوع بی‌خبر باشد اما برادرانه می‌گویم من و شما هر کدام جایگاهی داریم و در برابر این نسل مسئولیم.
«من وظیفه داشتم "دختران" بسازم تا به نسل امروز دختران که با نسل دیروز بسیار متفاوت هستند بگویم معصومیت و غربت و تنهائیتان را دیدم و با بضاعت اندکم به تصویر کشیدم، همه‌ی وجودم را به کار بستم تا فیلمم نزدیک به واقعیت‌های امروز جامعه امان باشد و آنرا با چنگ و دندان در بهترین سالنهای سینمایی که می‌شد به نمایش در آوردم تا به رسالت خودم بعنوان یک فیلمساز اجتماعی عمل کرده باشم.
«دورهء پرمخاطره‌ای است، شما در برنامه‌های گفتگو محوری چون دیروز، امروز، فردا دائماً به دختران می‌پردازید و در برنامه‌های اجتماعی تان سیاهی و چرکی و دستگیری دختران فراری، معتاد و بزهکار و … را نشان می‌دهید اما از پخش تیزر و حتی زیرنویس معرفی فیلمی که پیامش ارتقاء سلامت و ایمنی جامعه است و حرفش را با نگاهی متفاوت به تصویر کشیده جلوگیری می‌کنید! شما که وظیفه‌تان اطلاع رسانی است و شما که داعیه عدالت دارید، آیا این عدالت است؟!
«من، بعنوان سازنده‌ی فیلم "دختران" و برای اثبات نگاه سلامت فیلمم حاضرم هر لحظه که خواستید و هر کجا که علاقه داشتید برای شما ویک گروه کارشناس، "دختران" را به نمایش درآورم تا بدانید ساخت این فیلم از روی درد بوده و لاغیر، درد مشترکی که می دانم شما هم دارید.
«پس بعنوان یک برادر دینی از شما می‌خواهم برای این درد مشترک قدمی بردارید، هرچند اندک اما در فردای جامعه تاثیرش را خواهید دید، فردایی که خیلی دور نیست…»
|
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
|
