هشت مارس، فرصتی نيکو، برای همبستگی

شهلا عبقری

هشتم ماه مارس امسال برای جنبش زنان ایران  از اهمیت ویژه ای بر خوردار است زیرا که زنان ایران  در سالی که گذشت به جهانیان نشان دادند که پیشتار مبارزه برای  آزادی و دموکراسی اند ودر این راه حتی از جان خود  نیز دریغ  ندارند. فیلم ها ، عکس ها و گزارش ها توانایی بی نظیر زنان وهمپایی زنان با مردان را به نمایش جهانیان گذاشت و  به آنان نمایاند که زنان امروز ایران  تحت واپس گرا ترین نوع حکومت و واپس گرا ترین قوانین،بی عمل نمانده اند و با پویایی تمام  به جلو رفته اند. زنان با هوشیاری تمام کوشیده اند تا با استفاده  از راه های مختلف، امکان مبارزه با قوانین زن ستیز را فراهم آورند. فعالیت مستمر زنان در زمینه های اقتصادی ، اجتماعی  آموزشی،  هنری و ... موفقیت های بسیاری  برای زنان درپی داشته که نشان دهنده تلاش خستگی ناپذیر آنان است.

از اولین  بزرگداشت هشت مارس در ایران که  در سال 1300 به همت "جمعیت پیک سعادت نسوان" در رشت برگزار شد سالیان دراز می گذرد. زنان در تمامی این سال ها روز جهانی زن را، چه در خفا و چه علنی، برگزار کرده اند و هیچگاه از  سدهایی که به کّرات بوسیله حاکمان وقت  در سر راهشان قرار گرفته نهراسیده اند.

از سال های   1384-85  ضرب و شتم زنان در روز جهانی زن با شدت بیشتری به وقوع پیوست. در سال  1384 "سيمين بهبهاني"، بانوی شعر ایران نیز به همراه زنان کنشگرجنبش بوسیله ماموران انتظامي مورد ضرب وشتم قرار گرفت. در سال1385 سی و سه نفر از زنان فعال جنبش زنان در هفته قبل از هشتم مارس دستگيرشدند تا از بزرگداشت روزجهانی در این سال جلو گیری به عمل آید. اما زنان آزاديخواه و برابری طلب در روز هشتم مارس این سال در مقابل مجلس شوراي اسلامي دست به تظاهرات زدند و به رژیم نشان دادند که از دستگیر شدن هراس  ندارند. در این روز تظاهرات مسالمت آمیز آنان توسط نیروهای انتظامی  و امنیتی دگر بار  به خشونت کشیده شد وبسیاری دستگیرشدند.

 به خشونت کشیده شدن گردهم آیی های سالهای  84-85 زنان کنشگر جنبش زنان را به راه کاری دیگر رهنمون شد ونطفه کمپین یک میلیون امضا از همین جا بسته شد و تغییر برای برابری ازطریق تلاش برای تغییر قوانین تبعیض آمیز آغاز گردید.

در هشتم مارس 1386 و بحبوحه فعالیت های کمپین یک میلیون امضا، فعالیتهای زنان از عرصه عمومی به عرصه خصوصی وارد گردید و بسیاری از بزرگداشت های روز جهانی زن در خانه ها برگزار گردید .هرچند که بعضی از این مراسم  بزرگداشت ها از گزند نیروهای امنیتی مصون نماند اما به دلیل گستردگی و دامنه وسیع این بزرگداشت ها،  بار دیگر زنان ایران توانستند پیام همبستگی  خود را بگوش زنان جهان برسانند و از آنان یاری بطلبند.

بزرگداشت روز جهانی زن در  سال 1387 گسترده تر از سالهای پبش نه تنها در تهران بلکه در بسیاری از شهر های ایران برگزار شد. با فعالیت پی گیر و مستمر کمپین یک میلیون امضا تعداد کنشگران جنبش زنان فزونی یافت و نیروهای جوان به کمپین جلب شدند وهمین خود باعث گستردگی گرامیداشت روز جهانی زن در سراسر ایران گردید. فعالیت دوسال کمپین همچنین توانست نگاه جهان  وجهانیان را بخود معطوف دارد بطوریکه درسال 1387 جایزه جهانی سیمون دوبوار به کمپبن تعلق گرفت . خانم سیمین بهبهانی به نمایندگی از کمپین به پاریس رفت و این جایزه رادریافت کرد .

سالی که به پایانش نزدیک می شویم برای زنان ایران  سالی متفاوت با سال های پیشین بود. در این سال جنبش آزادی و دموکراسی خواهانهء مردم ایران بصورت جنبش سبز به نقطهء اوج خود رسید و زنان  با همراهی با این جنبش توانستند خواست های خود را گسترده تر مطرح کنند. با در نظر گرفتن اینکه خواسته های زنان، بخشی از مطالبات جنبش سبز را در بر می گرفته، مبارزات زنان در سال های پیشین توانست تاثیر بسزایی در به اوج رساندن این جنبش داشته باشد. شرکت بیشمار کنشگران جنبش زنان در صف مقدم مبارزات جنبش سبز توانست زنان قشر های  مختلف جامعه را به این جنبش جلب کند و به قدرت جنبش بیافزاید. اوج گیری مبارزات مردم ایران و مبارزات زنان در جنبش سبز توجه جهانیان را بشدت جلب کرد، بطوری که  تعدادی چند از سازمان ها و نهاد های معتبربین المللی جایزه هایی را به فعالان جنبش زنان اختصاص دادند. بطور مثال شادی صدر، فعال حقوق زنان و وکیل دادگستری بعنوان  یکی از" زنان شجاع" سال ۲۰۱۰ میلادی معرفی شد وبرنده جایزه ویژه ای شد که وزارت امور خارجه آمریکا سالانه به ده زن در سراسر دنیا، اعطا می کند. همچنین شادی صدر در ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ میلادی جایزه "لاله حقوق بشر" هلند و در ماه سپتامبر ۲۰۰۹ جایزه لخ والسا را دریافت کرد.

گسترش  و اوج گرفتن مبارزات دموکراسی خواهانه  مردم  ایران، به همراهی زنان غیور در صف اول آن، و توجه شایان جهانیان به آن، رژیم اسلامی را به شدت به وحشت انداخت. رژیم، بحران در سیستم حکومتی  و فروپاشی را در پیش رو احساس کرد و از این رو وحشیانه و به شدت سرکوب افزود. حال پس از گذشت 9 ماه از آغاز مبارزات مردم ایران، تعداد زیادی از فعالان جنبش زنان، جنبش سبز، جنبش دانشجویی، جنبش کارگری و فعالان مدنی و سیاسی دستگیر شده و در زندان در شرایط بسیار سختی بسر می برند. رژیم از اعمال  شدید ترین خشونت های روانی و جسمانی، شکنجه و تجاوز ابایی نداشته و تلاش بر آن دارد تا رهپویان آزادی و دموکراسی ایران را به توبه و اعترافات دروغین وادارد. هم چنین در شرایطی که بسیاری از زنان فعال جنبش زنان در زندان ها بسر می برند رژیم لایحهء حمایت خانواده و بند مربوط به حق اختیار همسر را از سوی مردان به تصویب رسانده تا دامنهء تبعیض علیه زنان را گسترده تر گرداند.

امسال در آستانه هشت مارس زنان  ایران در شرایط حساسی قرار داشته و نیاز فراوان به یاری و همبستگی همهء زنان آزادی خواه و برابری طلب  سراسر جهان دارند و هشت مارس  فرصت نيکوئی است برای زنان دنیا تا ضمن تجدید همبستگی  به یاری  با خواهران ايرانيشان و دیگر مدافعان حقوق برابراعم از زن ومرد بپردارند.

پبش به سوی آزادی و برابری  و دنیایی بدون تبعیض

چهارم مارس 2010

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه