نام نویسنده اهمیتی ندارد، نام خانه مان جاودانه باشد!

کاوه، ایراندخت، پیمان، آذرمیدخت و بسیاری نام های ایرانی دیگر

استاد گرامی

با درود های گرم و شادباش آغاز سومین سالگرد راه اندازی پایگاه سکولاریسم نو.

با آن که کمی پیش از نگارش این نامه خبر دردناک اعدام قریب الوقوع پسری را خواندم که در پانزده سالگی متهم به قتل شده و خواهرش در پی شنیدن این خبر دست به خودسوزی زده و مادر سکته کرده است، نتوانستم خودم را در شادی سالگرد زایش سایت پربار شما که نه، آشیانه همه مان شریک ندانم.

می گویند در مثل مناقشه نیست. سایت سکولاریسم نو برای من همان خانه پیرزن مهربان است که در شبی بارانی همه جاندارانی را که به آن آشیانه پناه آورده بودند، به درون راه داد تا از گزند سرما در امان باشند و شب تیره و تار را در آنجا سر کنند. این میهمانان ناخوانده یاد گرفتند که چگونه در کنار هم بزیند و به هم احترام بگذارند و درد هم را بشنوند و برای زیست هم جا باز کنند. جالب آن بود که پیرزن در فردای آن روز به همه آن ها یاد داد که چگونه هر یک مسوولیتی را پذیرا شوند و به خوبی از عهده کارها و مسوولیتی که بر شانه شان نهاده شده، برآیند تا بتوانند آینده ای روشن همراه با آرامش را برای خود و دیگران رقم زنند.

اکنون این سایت برای کسانی چون من – نمی گویم همه دوستان، تا مبادا به گوشه ردای کسانی بربخورد که نام هایی همچون دکتر و پروفسور و استاد را بر خویش دارند و سخت به آن غره اند و نمی پسندند در شمار نو سالکان قلمداد شوند – همان پناهگاه کوچک ولی امن و گرم است که مجال می دهد به راستینگی اخبار دست یابیم، آن چه را در ذهن داریم به چشم و دل دیگران هم برسانیم و از تجربه ها و دیدگاه های آنان آگاه شویم و در کنار هم بودن و به باورهای هم احترام گذاشتن را فراگیریم و از صاحبخانه نیز رسم مهرورزی بیاموزیم و هر آنچه را که در آینده به کارمان آید.

استاد ارجمند

همان گونه که خود دریادداشت تان به مناسب آغاز سومین سال زایش سایت آوردید، شاید بیشتر خوانندگان تان از میان جوانان باشند و شاید نویسندگان درون مرزی تان هم. ولی این مهم نیست، مهم آن است که در این آشیانه کوچک ولی گرم، هوای پاک جریان دارد و آن هواست که بسیاری را با هر سن و سال و میزان دانش و سواد و تعلق به هر طبقه اجتماعی به اینجا کشانده تا نفس تازه کنند از هر چه که بوی گنداب دروغ و ریاکاری و خرافه و تزویر می دهد.

این که همراهان سایت سکولاریسم نو در چه مقطع سنی هستند و از چه میزان تحصیلات برخوردارند و دیگر نکاتی که آمار گیران بر آن ها دست گذاشته و بر پایه آن ارزشگذاری می کنند، آن قدرها اهمیت ندارد که توجه داشته باشیم  خوانندگان و نویسندگان این خانه امن، به طیف و گروهی تعلق دارند که یا از مرز نادانی و بیخبری و خرافه پا را برون نهاده اند و پهنه های اندیشه ورزی را می پیمایند یا می کوشند پای از آن مهلکه ها و مرداب ها بیرون کشند و گام در گستره بی پایان خردپروری نهند . این است که من در سنگباران رژیم اسلامی این پایگاه را پناهگاهی امن می خوانم و می دانم.

پایگاهی که پنجره ای گشوده رو به سوی آزاد اندیشی؛ رو به سوی دشت های تفکر؛ و رو به سوی زندگی بهتر.

استاد ایرانی!

شما به مصداق شعر حافظ، خود را غواصی خوانده اید در پی صید دردانه، ولی نگفته اید که با غوته ژرف تان در آب و بر هم زدن سکون و رخوت دامنگیر ته دریا، و به جنبش آوردن شن ها و سنگریزه ها در حوزه اندیشه، صدف های خالی ذهن بسیاری را بارور ساخته اید. نمی دانم از سر فروتنی رازدار خویش شده اید یا چنان عاشقانه در پی مقصودید که گوشه چشمی نداشته اید به آنچه در پیرامون تان می گذرد. به هر روی، شما نگفتید ؛ ولی من به عنوان یکی از نویسندگان کم دانش سایت سکولاریسم نو - که برای در امان ماندن از چنگال خون چکان دژخیمان رژیم اسلامی همواره از نام های مستعار بهره برده ام – گفتم و برای همه تلاش هایتان از شما سپاسگزارم.

همهء کوشش هایی که دراین دو سال به خرج داده اید، در خور ارج است.  

برای جنابعالی و همسر فرهیخته تان آرزوی تندرستی و شادکامی و برای پناهگاه گرم و آرام خودمان آرزوی پرباری پیوسته و افزایش شمار ِ زادروزهایش را دارم.

با آرزوهای نیک

کاوه، ایراندخت، پیمان، آذرمیدخت و بسیاری نام های ایرانی دیگر.

نام نویسنده اهمیتی ندارد، نام خانه مان جاودانه باشد.

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه