ابهام در چیستی زنا نگی

تاملی درجریان شناسی جنبش های فمنیستی درایران

علیرضا موسوی

مسلماً زن ایرانی مانند مرد ایرانی درکی از هویت و جایگاه خود در جامعه دارد. زن ایرانی تعاریفی از امنیت و آرامش خویش مد نظر دارد که در آرزوی دست یافتن به آن می باشد. اما مسئله این است که اساساً زن ایرانی را می توانیم درکجای عالم زمانی قرار دهیم؟ آیا درک زن ایرانی از خویشتن را می توانیم با درک زن مسلمان عرب در صدر اسلام مقایسه کنیم؟ آیا چیستی زنانگی زن ایرانی را می توان با زن غربی قرن بيست و يکم مقایسه کرد؟ آیا خواسته ها و آمال آن ها یکسان است؟ و از همه مهم تر خواسته های زن ایرانی برای کسب یک سری حقوق به عنوان گزاره های عقلانی این زمانی، با چه هدفی تعیین می شود؟

من اگر خدا بودم…

نوشتهء کسی که متأسفانه خدا نيست اما در تهران زندگی می کند

من اگر خدا بودم و می خواستم پیغمبر برای خلق تعیین کنم از صد وبيست و چهار هزار پیغمبر شصت و دو نفرش رو از زنان منسوب میکردم تا عدالت رعایت بشه !کمی سلیقه به خرج میدادم و بجای اینکه خونهء خودم رو در صحرای خشک و بی اب و علف عربستان بنا کنم در سواحل جزایر هاوایی یه خونه شیک و مدرن بنا میکردم با سوییت های مجهز و مجانی برای زواری که برای زیارت میومدن! هیچوقت خونه خودم رو در انحصار مسلمون ها قرار نمی دادم و همه حق داشتن بیان خونه ام … حتی بی خدا ها! قدمشون سر چشم! زوار بجای اینکه تو صحرای عرفه بدو بدو کنن کنار ساحل بدو بدو کنن حالشو ببرن و بجای لباس احرام هم مایوی دوتیکه بپوشن! یه مشت از این حوری ها و قلمان رو هم مامور میکردم به حجاج سرویس بدن و پذیرایی کنن تا زیارت بهشون بهتر بچسبه ! اصلا نمیذاشتم آدما صبح و ظهر و شب هی نماز بخونن و سجده کنن و حرفای تکراری بزنن! کمبود که نداشتم هی بخوام طفلکی ها رو اذیت کنم که! همه مسجد ها رو هم جمع میکردم به جاش کافی شاپ و کتابخونه و سینما درست میکردم! یه چند تاش رو هم قهوه خونه سنتی درست میکردم که توش سه تار بزنن بخونن! هر کسی هم که من رو صدا می زد و میگفت اِی خدا زود بهش می گفتم جانم قربونت برم … عزیز دلم … فدات بشم؛ نه اینکه محل سگ هم نذارم! بنده افریدم باید سرویس بدم دیگه … گوسفند که نیستن ول کنم تو بیابون! قشری به نام روحانیت رو اصلا خلق نمیکردم! به بنده هام همه یه جو عقل میدادم تا بتونن بد رو از خوب تشخیص بدن و نیازی به فتوا و این حرف و شعر ها نباشه! عزراییل رو هم می فرستادم اونجا که عرب نی انداخت بره غاز بچرونه! به جای عزراییل یه حوری خوش هیکل سفید و بلوری میفرستادم تا جون مرد ها رو بگیره و یک جوان رعنای خوش هیکل رو هم می فرستادم تا جون خانمها رو بگیره! جون بچه ها رو هم اصلا نمیگرفتم! اصلاً اجازه نمی دادم انسان ناقص و معلول به دنیا بیاد … ریشه جنگ رو هم خشک می کردم بجاش عشق و عطوفت و مهربونی مکاشتم! سعی میکردم حضورم اینقدر در زندگی مردم ملموس باشه که دیگه هیچ کس نگه خدای چی! کشک چی! ….. خدا کیلو چند؟ ….. کدوم خدا ؟ آخ که اگه خدا بودم یه بهشت توی یکی از سیاره ها خلق میکردم آخرین مدل! نه اینجوری که توی جوی هاش شیر و عسل بیاد! شیر و عسلی که توی جوی باشه به درد همون اعراب هزار و چهار صد سال پیش می خوره! اونایی که بنده صالح بودن میفرستادم توی این بهشت و اونایی هم که خطا کار بودن و بنده های درستی نبودن بجای جهنم می فرستادم توی ایران زندگی کنن قدر عافیت رو بدونن! از خدا ـ اگر باشه ـ بخاطر این همه اختلاف سلیقه عذر خواهی می کنم.     (آرشيو)