می توان پرسيد که آيا در پی بقدرت رسيدن آقای اوباما در آمريکا ديگرباره در ايران شاهد تکرار دوم خرداد، آمدن خاتمی، و بقدرت رسيدن اصلاح طلبان وفادار به ولايت فقيه خواهيم بود که از آمريکا برای بقای حکومت اسلامی تضمين می گيرند و در مقابل برای رعايت حقوق بشر در ايران تضمين می دهند؟ و، در آن صورت، اگر گروه خاتمی چی ها می توانست حقوق و آزادی های مورد نظر آقای اوباما را اعطا کند چرا قبلاً چنين نکرد و تنها به «توهم آفرينی» مهلک در مورد آن پرداخت؟ و چگونه بود که ـ حتی هنگامی که دولت آقای کلينتون بر سر کار بود و هنوز شيوه های کاوبوئی بوش مطرح نشده بود و آمريکا دست دوستی بسوی خاتمی دراز کرد ـ او مذبوحانه در دستشوئی های سازمان ملل پنهان شد و نتوانست «زمينه را بر ايجاد روابط حسنه در بين دو کشور» فراهم سازد؟ و اکنون کدام نشانه از نوتوانی خاتمی مشاهده می شود و آيا ـ اگر خاتمی به رياست رسيد و در مذاکره با آمريکا روبروی نمايندگان دولت اوباما نشست، اين دولت را همان تضمين های ميان تهی راضی خواهد کرد؟>>>>>>>>

درخواست تابعیت دولت دیگری که دوست‌مان داشته باشد

فرهاد جعفری

آن متن مفصل و مشروح را که محتوی استناد به بسیاری ضعف‌ها و کاستی‌ها و خطاها و آمارهای بدِ بسیار بود (و از پائیز سال پیش تا امروز، مدام کامل و کامل‌تر می‌شد) همین هفته‌ی پیش کنار گذاشتم. چون با خودم فکر کردم: «چه سود که امر آشکاری را آشکارتر کنم؟! آیا من هم می‌خواهم زخم بزنم و تن مجروحی را مجروح‌تر کنم؟!... به‌رخ کشیدن خطاهای حاکمان، فقط آزارشان خواهد داد. پس همه‌شان را دور بریز و فقط بخواه که به تو و دخترت اجازه دهند تابعیت کشورشان را ترک کنی».

======================================================