بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

دی   1387 ـ دسامبر 2008  ـ

طــــــــــــــــــــنــــــــــــــــــــاب

روزبــــه  فـــا طــمــــی

پدرم کتان بود

مادرم ابریشم.

درازنای تاریخ را

با شما بودم،

صد صده

همراه تان، در کار.

آرزو مرا این بود

که بنشینم

بر گـُرده ی چرخ چاهی

دلوی برکشم

و ببخشم گوارای آب را

به لبان خشک تشنه ای،

و برکت بلند قامتم

سیرابی سبزه را

مدد باشد.

آرزو مرا این بود

که بر پیچم

به ساقه سار خرمنی گندم

که روی

به برکت سرای آسیاب دارد،

و نگهدار باشم

زورقی بازیگوش را

بلکه بر کرانه ای سنگی.

آرزو مرا این بود

که بر شاخی بیاویزم

تا قهقه ی کودک

شادی ناب تاب خوردن را

خبر باشد،

و اعتماد کند

به پایداری ام

گهواره ی مقدس نوزاد،

آرزو مرا این بود ...

نمی خواستم،

نمی خواهم  بمیرانم.

نمی خواهم

بر گردنی بپیچم،

بفشارم

سیبک گلویی،

پیکری آویز گردد

بر گـِردنای حلقه ام،

و بچرخم

به دور اندام شیون های یک مادر.

نمی خواهم .

خدا را در میان، آدم ها!

حرمتم را، و

صد صده همراهی ام را

پاس اگر دارید،

یا ببریدم، بسوزانید،

یا از دوشم

این ننگ

بردارید!

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه