بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

شهريور   1387 ـ   سپتامبر  2008

اصلاح طلبان در مقام مدافع روحانيون!

احمد زيدآبادی

محمود احمدي نژاد ظاهرا آمده بود تا شعارهايي را كه نيروهاي مخالف اصلاحات به عنوان ارزش هاي ‏انقلاب و نظام معرفي مي‌كردند، احياء كند، اما خواسته يا ناخواسته آن تابوها را شكسته و به كنار انداخته ‏است.‏

يكي از مسائلي كه به عنوان ارزش‌هاي انقلاب و نظام معرفي مي‌شد حرمت نهادن خاص به روحانيون بلندپايه ‏و به گوش گرفتن نصايح و اجراي فرامين آنها بود.‏

آقاي خاتمي از آن رو كه متهم به بي‌اعتنايي دولتش به امور شرعي و ديني بود، بيش از هر رئيس جمهور ‏ديگري در جهت جلب رضايت روحانيون بلندپايه مخالف اصلاحات مي‌كوشيد و به خواست‌هاي آنها گردن ‏مي‌نهاد. حتي وقتي كه يك روحاني بلندپايه پيشنهاد تعطيلي روز وفات حضرت فاطمه را داد، آقاي خاتمي براي ‏نرنجاندن او بلافاصله در نشست هيئت دولت خود اين پيشنهاد را تصويب كرد گر چه گويا به او تذكر داده شده ‏بود كه اين اقدام ممكن است تاثير مثبتي بر مناقشات فرقه‌اي در جهان اسلام به جا نگذارد.‏

با اين حال، روحانيون بلندپايه مخالف اصلاحات هيچ فرصتي را براي انتقاد تلويحي و علني و يا صريح و ‏غير علني نسبت به دولت آقاي خاتمي از دست ندادند.‏

اين دسته از روحانيون احتمالا تصور مي‌كردند كه با ورود فردي مانند آقاي احمدي نژاد به كاخ رياست ‏جمهوري، منويات آنها با يك اشاره به اجرا در خواهد آمد و هيچ چيز خلاف ميل آنان به وقوع نخواهد پيوست.‏

آقاي احمدي نژاد اما به طرز حيرت‌آوري شروع به ناديده گرفتن تقاضاهاي اين روحانيون بلندپايه كرد و حتي ‏هنگامي كه آنان به صراحت صلاحيت آقاي رحيم مشايي را براي معاونت او در امور جهانگردي و ‏گردشگري به چالش گرفتند، راه بي‌اعتنايي را در مقابل آنان در پيش گرفت.‏

در واقع آقاي احمدي نژاد با ناديده گرفتن درخواست برخي روحانيون بلندپايه براي بركناري آقاي مشايي نشان ‏داد كه از دخالت آنان در امور اجرايي و سياسي كشور خسته شده و دليلي نمي‌بيند كه مانند آقاي خاتمي در ‏برابر هر درخواست آنان دلش بلرزد و از بيم كفن پوش شدن آنان براي حضور در خيابان‌ها، به هر خواسته ‏آنان تن در دهد.‏

در اينجا من نمي خواهم در باره اقدام آقاي احمدي نژاد در برابر روحانيون بلندپايه ارزش داوري كنم چرا كه ‏در اين منازعه خود را ذينفع نمي‌بينم.‏

با اين حال، حركت آقاي احمدي نژاد را مي‌توان به مثابه شكستن يكي از تابوهاي ارزشي جناح محافظه كار ‏دانست، تابويي كه هيچ رئيس جمهور اصلاح طلبي قادر به شكستن آن نبود، اما آقاي احمدي نژاد آن را ‏شكست.‏

مسلما حركت آقاي احمدي نژاد در روابط دولت او و دستگاه روحانيت مخالف اصلاحات تاثير خاص خود را ‏خواهد گذاشت، اما بيم آن مي‌رود كه دود اين مساله تماما به چشم اصلاح طلبان برود.‏

متاسفانه طيفي از اصلاح طلبان معيار برخورد با آقاي احمدي نژاد را مخالفت با هر اقدام او تعيين كرده‌اند به ‏گونه اي كه حتي اگر وي بگويد ماست سفيد است، آنها مايلند ماست را سياه نشان دهند.‏

اين مساله در‎ ‎مورد ناديده گرفتن خواست چند روحاني بلندپايه از سوي آقاي احمدي نژاد نيز صدق مي‌كند. ‏برخي از اصلاح طلبان اين روزها ظاهرا به نشانه انتقاد از آقاي احمدي نژاد در هيئت مدافعان پرشور ‏روحانيون مذكور در آمده‌اند، آن هم روحانيوني كه در دوران اصلاحات نه فقط هيچگونه همدلي با جريان ‏اصلاحي از خود نشان ندادند بلكه در جهت تضعيف آن به هر كوششي دست زدند.‏

ظاهر شدن در مقام مدافع روحانيون بخصوص در جريان انتخابات رياست جمهوري آينده، مي تواند ضربه‌اي ‏كاري به جريان اصلاح طلبان بزند و آقاي احمدي نژاد را در موقعيت اپوزيسيون نظام بنشاند.‏

چه بخواهيم و چه نخواهيم، چه واقعيت داشته باشد و چه نداشته باشد، مردم ايران نظام جمهوري اسلامي را ‏نظام حاكميت روحانيت مي‌دانند و عموم مشكلات پيش روي جامعه را به روحانيون نسبت مي‌دهند، بخصوص ‏روحانيوني كه از تريبون‌هاي رسمي نظام امكان اظهار نظر دارند.‏

از اين رو، اگر نامزد احتمالي اصلاح طلبان در انتخابات آينده بخواهد در مقام نقد آقاي احمدي نژاد بر ‏بي‌اعتنايي او به درخواست برخي روحانيون بلندپايه تكيه كند، در نزد افكار عمومي در چهره نماينده حكومت ‏و مدافع استمرار حاكميت روحانيون و در نتيجه حامي وضع موجود ظاهر خواهد شد و راي بسياري از اقشار ‏و طبقات اجتماعي ناراضي را از دست خواهد داد.‏

اين مساله بخصوص براي شخص آقاي احمدي نژاد مفيد است تا در مقام فردي منتقد دخالت روحانيون در ‏امور بغرنج كشور و بي‌اعتنا به علايق و فرامين آنها معرفي شود و بدين وسيله در لباس اپوزيسيون نظام، ‏راي ناراضيان را جارو كند.‏

برگرفته از سايت «روز آنلاين»:

http://www.roozonline.com/archives/2008/09/post_9231.php

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه