آرشيو  |  خانه  |   فهرست همهء مطالب به ترتيب نام نويسنده يا موضوع   |   پيوند به تقويم 1387  |   تماس    جستجو در سايت   |   English Section

 

=======================================================

سال دوم ـ شماره 455 ـ جمعه 16 اسفند 1387 ـ  6 مارچ 2009

=======================================================

نيروهای مسلح ضد طاغوت قاصم الجبارين

رفتارشناسی اشغالگران

اسماعيل نوری علا

اشغالگر نه خود را با مردم تحت اشغال خويش هم هويت می داند، و نه عناصر هويتی و فرهنگی اشغال شدگان را با اهميت می شمارد. اين نکته می تواند به درستی تفاوت مهم يک «ديکتاتور» برخاسته از ميان يک ملت را با يک «اشغالگر» برآمده از خارج يا از ميان همان مردم روشن می کند. ديکتاتور نه تنها دچار تعارض هويتی با مردم تحت فرمانروائی خود نيست که اغلب می کوشد تا از طريق يکی کردن هويت خود با هويت مردم تحت سلطهء خويش فقدان حقانيت يا مشروعيت حکومت خويش را جبران کند؛ حال آنکه اشغالگر بر تفاوت ماهوی خويش با مردم تحت فرمانش آگاه است و برای حفظ آمريت خود بر اين تفاوت تأکيد می کند.

=======================================================

ضرورت های توجه روشمند به جنبش های مدنی

ياسر عزيزی

تا جامعهء مدنی ِ رشد یافته ای نداشته باشیم که خود در موضع دولت ساز قرار بگیرد، حتا به شکلی که در امروز غرب می بینیم، با همهء ایراداتی که متوجه خود دارد، سطح درک توده های مردم در سطح صدقه های 50 و 100 هزارتومانی ِ احمدی نژادهای تاریخ خواهد ماند و دولتی که بر این بستر سوار باشد اگر جز وضع شکل و ماهیت وضع موجود موجودیتی داشته باشد به قاعده نرفته است. در چنین مجالی است که این احساس و ادعا را می توان مطرح کرد که بر بستر چنین جامعه ای که رشد مدنیت در صورت فرهنگی و فکری آن از جهتی بسیار کند بوده است و از دیگر سو به تولیت دولت درآمده است، بل که گسترهء تاسف باری از جامعه نیز از مدنیت و اخلاق مدنی بهره ای نجسته اند، هرجهت گیری ِ تحول گرایی از سوی گروه های بی نفع در ساختار، بل که منتقد و فعال اجتماعی به سمت غایتی جز ارتقای جامعهء مدنی تحت تاثیر فعالیت ها و کنش های اجتماعی – مدنی، ثمری غیر از یک صد سالهء اخیر بعد از مشروطیت که جز درجازدن های استبدادخیز چیزی در خود نداشته، نخواهد یافت.

=======================================================

يک مقايسهء قابل تأمل

بوسيلهء يک دانشجوی دانشگاه تهران

نخست وزیر چین، یعنی بزرگترین كشور دارندۀ ذخایر ارزی در جهان، سرزمین خود را کشوری «در حال توسعه» خطاب كرده که ده‏ ها میلیون نفر از مردمش با فقر و گرسنگی دست به گریبان‏اند. اما آقای محمود احمدی نژاد، رییس جمهور کشوری که حتی توان تأمین برق پایتخت خود را ندارد، کشور ایران را با عبارات زیر توصیف نمود: «کشور بسیار قدرتمند و توسعه یافته». نخست وزیر چین، یک کلمه و حتی یک کلمه، از تخاصم و تهدید نام نبرد؛ در نطق او واژه های صلح، اقتصاد جهانی، توسعه، همکاری و مشارکت بارها و بارها تکرار شد. کلمه به کلمه نطق وی دربارۀ اقتصاد جهانی و تأثیر آن بر رشد چین و دیگر کشورهای در حال توسعه بود. در مقابل، رییس جمهور ایران نطق خود را با آرزوی سلامتی برای امام زمان شروع كرد و بلافاصله، فَوَران واژه‏هایی نظیر قتل، آدمکشی و نفرت آغاز می‏شود.

آنکارا حکومت می کند

بخش نخست فصل هشتم

آندرو مانگو

مطلب اختصاصی سکولاريسم نو

يک شعر ميهنی، که دانش آموزان مدارس ترکيه آن را از حفظ می کنند، چنين آغاز می شود: «آنکارا، آنکارا، ای آنکارای زيبا! همهء قربانيان پيش آمدها به تو روی می کنند». البته حق اين است که شعر مزبور اينگونه ادامه می يافت که «همهء جويندگان فرصت هم به تو رو می کنند»؛ چرا که آنکارا، پايتخت ترکيه، حکم يک اتاق انتظار را دارد. در ترکيه نام آنکارا و مفهوم دولت يکی شمرده می شود. جمهوری ترکیه به عنوان يک دولت متمرکز بوجود آمد و شروع برگزاری انتخابات آزاد در سال 1957 نيز اين ويژگی را از آن سلب نکرد. همهء تصميمات مهم در پايتختی گرفته می شود که محل استقرار پارلمان و دولت و سرفرماندهی ستاد عمومی نيروهای مسلح ترکيه است.                 (پيوند به فهرست کتاب)

===================== کوتاه و گويا  ====================

مردم نبايد انتخابات را فرمايشی بدانند

هاشمی رفسنجانی

پايگاه خبري ‌تحليلي اصولگرايان عدالتخواه ـ هاشمی رفسنجانی در دیدار با زنان اصلاح‌طلب و اصولگرا و روحانیون مجلس هشتم گفت: متأسفانه با سیاست‌ها و روش‌هایی که احمدی‌نژاد در پیش گرفته، زحمات امام و بزرگان و خونهای شهدا به هدر خواهد رفت. ایشان نظام را به سقوط خواهند کشاند. وی در ادامه خاطرنشان کرد: وضع کشور از جهات فرهنگی و اقتصادی در آستانه بحران است و با حضور اوباما در کاخ سفید هم همان رویه گذشته بر کشور ما می‌گذرد و شاید هم با تحریم‌ های شدید علیه ایران اوضاع نامناسب ‌تر شود. وی‌ افزود: در این دوران بحث این نیست که کدام فرد می‌تواند کشور را اداره کند؛ ما هم که با احمدی‌نژاد پدرکشتگی نداریم. ایشان استاندار دولت من بوده است. هاشمی در ادامه خاطرنشان کرد: این گروه دو دستی به صندلی قدرت چسبیده‌اند و اینان همان گروهی هستند که ما را قدرت‌طلب می‌خواندند. ما مگر برای این انقلاب کم زحمت کشیده‌ایم که حال قدرت‌ طلب شده‌‌ایم. در حالت فعلی افرادی که برای انقلاب و نظام زحماتی را کشیده‌اند طرد و گوشه ‌نشین شده‌اند و این گروه فعلی در حال طرد کردن افراد باسابقه و زحمتکش نظام اند. به گفته‌ هاشمی، در حالت فعلی دیگر جناح‌ بازی کاری از پیش نمی ‌برد. علما باید وارد شوند. مگر همین بحث دولت وحدت ملی نبود که از سوی ما اعلام شد و با هجمهء‌ انتقادی روبرو شد و تا حد تکفیر ما را بردند؟ هاشمی رفسنجانی ادامه داد: مگر در دولت وحدت ‌ملی چه نکتهء‌ بدی وجود دارد که ما نمی‌دانیم و تا به امروز هم کسی اشکالش را برای مشخص نکرده است؟ آیا شما مخالف وحدت هستید؟ آیا شما مخالف وحدت نیروهای انقلابی و زحمتکش نظام هستید؟ اگر شما خود را فدای امام و تابع ولایت می‌دانید کنار بروید و بگذارید اصل انقلاب حفظ شود. هاشمی رفسنجانی در پایان با بیان اینکه در این برهه زمان وحدت از ضروریات نجات انقلاب است، گفت: شما روحانیون باید به فکر باشید. مگر سردی مردم در انتخابات مجلس را ندیدید؟ نباید مردم به این نتیجه برسند که انتخابات در این نظام مثل قبل از انقلاب فرمایشی شده و فرد مورد نظر از قبل مشخص است.   (آرشيو)

 
 

© 2008 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630